Memento Mori

Klingzeug Barockensemble

De uitdrukking memento mori vindt zijn oorsprong in de klassieke oudheid, maar het gebod om de eigen sterfelijkheid te gedenken is door de eeuwen heen een kenmerk geweest van verschillende culturen en religies; net zoals de dood universeel is, zo is onze behoefte om ons aan dit feit aan te passen, en om ons leven met het in gedachten te beschouwen. Kunst is en is een belangrijk middel geweest om ons daarbij te helpen, daarom spreken de klaagzangen op dit album ons allemaal aan. Het Oostenrijkse ensemble klingzeug heeft voorbeelden verzameld van enkele 500 jaar - van de Planh ('klacht') van Raimbaut de Vaqueiras, een Provençaalse troubadour uit het begin van de 13e eeuw, tot Locatelli's Sinfonia funebre. Twee van de beroemdste van alle muzikale klaagzangen hebben ook hun weg naar de schijf gevonden, zij het niet in de vorm die we ze normaal horen; overgezet op een viool is Dido's Lament een lied zonder woorden geworden, terwijl Dowland's Lachrimae wordt gehoord in een van de vele bewerkingen die ervan zijn gemaakt, hier door de Duitse componist Johann Schop.

Biber:
 Balletti Lamentabili

Dowland:
 Lachrimae Pavan, P. 15

Locatelli:
 Sinfonia Funebre composta per l'esquie della sua Donna

Pachelbel:
 Alle Menschen müssen sterben

Perti:
 Fugue for 2 Voices

Purcell:
 Dido and Aeneas

Schmelzer:
 Lamento sopra la morte di Ferdinand III
 Sonata lamentevole

Vaqueiras:
 Planh