Johann Sebastian Bach: Die Kunst Der Fuge

Masaaki Suzuki & Masato Suzuki (harpsichords)

De Kunst van de Fuga blijkt het centrale instrumentale project te zijn van het laatste decennium van Bachs leven, na een geleidelijke ontwikkeling over meerdere jaren: de diepgaande verkenning, uitgevoerd met een uitbundige muzikale verbeelding, van de contrapuntische mogelijkheden die inherent zijn aan één enkel muzikaal thema.

De theoretische component van Bachs denken komt in dit werk het duidelijkst tot uiting: theorie en praktijk versmelten, oude en nieuwe stijlelementen en compositietechnieken worden geïntegreerd en tonen op ongeëvenaarde wijze zijn individuele compositorische benadering. Aangezien Bach niet naar het instrument verwees en zijn geschriften geen verder licht op het onderwerp werpen, kun je je zelfs afvragen of dit werk puur theoretisch is en alleen bedoeld voor muzikale analyse.

Sinds de herontdekking van de componist in de 19e eeuw hebben musici zich het werk echter toegeëigend, onafhankelijk van hun instrument. Het wordt nu algemeen erkend dat het werk voor piano is gecomponeerd. Een tweede klavecimbelpartij is toegevoegd voor drie fuga's, hier gespeeld door Masato Suzuki. Na verschillende geprezen opnames van Bach's werken voor klavierinstrumenten, neemt Masaaki Suzuki eindelijk dit machtige werk voor zijn rekening, het hoogtepunt van de Thomaskantor kunst en een van de absolute hoogtepunten van de Westerse muziek.

Bach, J S:
The Art of Fugue, BWV1080
 with Masaaki Suzuki

Wenn wir in höchsten Nöten sein, BWV668a
 with Masato Suzuki