Bartok, Janacek, Szymanowski

Piotr Anderszewski (piano)

Pianist Piotr Anderszewski verkent de wortels van muziek met zijn nieuwe album Bartók, Janácek, Szymanowski

"De werken op dit album zijn doordrenkt met de geest van rebellie", zegt Piotr Anderszewski over zijn selectie, "er is geen ruimte voor stilering of etiquette. Deze werken verkennen de wortels van de muziek". De Poolse pianist plaatst drie componisten tegenover elkaar die aan het begin van de 20e eeuw de muzikale identiteit van hun thuislanden vormgaven door te putten uit volksmuziek: Janácek in wat nu Tsjechië is, Szymanowski in Polen en Bartók in Hongarije.

De geselecteerde pianowerken worden gekenmerkt door Oost-Europese volksmelodieën en dansritmes die variëren van melancholisch tot levendig. De titel van Janá?eks pianocyclus Auf verwachsenem Pfade verwijst naar een Moravisch bruiloftslied. In dit nostalgische werk worstelt de componist met een onherstelbaar verlies: in plaats van zijn dochter naar haar bruiloft te kunnen leiden, had Janá?ek de twintigjarige verloren aan de dood.

Bartók weerspiegelt een heel ander soort ontreddering in zijn 14 Bagatellen. Voor hem betekende het werk het begin van een nieuw tijdperk en het begin van een nieuwe stijl. Hij noemde het zelf "een reactie op de uitbundige romantische pianomuziek van de 19e eeuw, een stijl ontdaan van alle onessentiële decoratieve elementen".

De pianostukken van Szymanowski zijn daarentegen gevuld met de dansante drievoudige maat van Poolse mazurka's. Piotr Anderszewski beschrijft de werken van zijn landgenoot als "oerbezweringen, tegelijk extatisch en sober in hun schoonheid".

Bartók:
 14 Bagatelles, BB 50, Sz. 38

Janácek:
 On An Overgrown Path

Szymanowski
 20 Mazurkas, Op. 50

"The level of detail is apt to leave you speechless. For most pianists, attaining that kind of exactitude requires a Faustian bargain in which the soul of the music (if not of the performer) is sacrificed. Not so here."
Gramophone Magazine - February 2024

"From the very spare opening piece [of the Bartók] onwards, Anderszewski adopts quite deliberate tempos, but still finds the nervous, spiky energy required for example in No. 2 (one of Bartók’s own recital favourites) and No. 14. The mysterious textures in No. 3 are blurred to hypnotic effect."
BBC Music Magazine - March 2024 ****