Laterna Magica

Theo Ould (accordion)

Op slechts vijfentwintigjarige leeftijd beschouwt Theo Ould muzikale expressie als een totale kunstvorm en onderzoekt hij alle mogelijkheden van zijn instrument, de accordeon, waar hij met grote trots voor staat: 'Toen ik naar het conservatorium ging en het instrument in mijn handen was ik net zo gefascineerd door het geluid als door het object zelf, halverwege tussen een typemachine en een buitenaards apparaat: een 'speelmachine' in elke betekenis van het woord. . . . Ook ontdekte ik hoe het klonk en wat je ermee kon doen. Ik heb geleerd wat ervoor zorgt dat dat geluid zich niet uitbreidt en hoe ik mijn hele lichaam als klankkast kan gebruiken.' Het programma van Laterna Magica vermengt de barokmuziek van Bach en Rameau met melancholische melodieën van Granados en Tsjaikovski, alvorens over te gaan naar het hedendaagse repertoire met Campo en Gubitsch (waaronder drie nieuwe stukken voor accordeon en elektronica). Voor deze opname wordt Theo vergezeld door twee gasten, celliste Lisa Strauss (voor de finale van Sjostakovitsj' Sonate voor cello en piano) en violist Luka Faulisi (voor de finale van Mozarts Sonate voor viool en keyboard in E mineur, K304).

Bach, J S:
 Partita for solo violin No. 2 in D minor, BWV1004: Chaconne
 Partita No. 6 in E minor, BWV830: Toccata

Campo, R:
 Ad Astra
 Laterna Magica
 Pagamania!

Granados:
 Orientale (No. 2 from 12 Danzas españolas)

Gubitsch:
 À ce train-là
 Au bord du Nahuel Huapi
 Tango tangent

Mozart:
 Violin Sonata No. 21 in E minor, K304: 2nd movement

Rameau:
 Gavotte et doubles

Shostakovich:
 Cello Sonata in D minor, Op. 40 - Allegro

Tchaikovsky:
 Romance in F minor, Op. 5