Madar

Na "Ragas and Sagas", waar Jan Garbarek een opbeurend effect bereikte in het schijnbaar onwaarschijnlijke gezelschap van Ustad Fateh Ali Khan, verruimde de Noorse saxofonist zijn horizon met de Tunesische oud-virtuoos Anouar Brahem en tablaïst Ustad Shaukat Hussain op "Madar". De drie combineren op natuurlijke wijze op het lange "Sull lull", een bijna 17 minuten durend gebed van scherpzinnige en gevoelige interactie, waarbij Hussain voor een constante luchtstroom zorgt en Garbarek's kameleonachtige talenten uitstekend onderstreept. Het is een van de twee stukken die gebaseerd zijn op volksmelodieën uit Garbareks geboorteland. Het andere is het saxofoon-luit duet "Joron". In die zin fungeert Madar als een interne conversatie tussen de twee instrumenten, waarvan de klanken met elkaar spreken als rotsen die door een rivier worden beroerd. Samen worden ze een paar handen die verhalen etsen in een stuk huid en bezweringen verdraaien tot ze licht ("Sebika") en duisternis ("Ramy") verspreiden. Terwijl ze boven elkaar blijven cirkelen, uitkijkend over een landschap van verdorren zonde, brengen ze iets onbekends in elkaar naar boven.

Ondanks de schoonheid van deze interacties, werkt het album het best in eenzaamheid. Brahem's contemplatieve solo, "Bahia", zwerft met pijnlijke stappen over vage bergen, ons als een draagstoel meevoerend in een vallei van verloren intenties. De wind van zijn slagkracht schudt de takken van de bladerloze bomen en laat hun dode zaden op de grond kletteren als zand voor een raam. En in de ritmische instrumentatie van "Jaw", keert Hussain terug naar een mensenleven met een enkele slag van zijn tabla, wat enkele intense, lucide momenten oplevert. In "Qaws" keert hij terug om eindelijk de wachtende ogen een stem te geven met stevige opwinding. Een vreemde "Epilogue" met pianobegeleiding (die klinkt als een achtergelaten akkoordenschets voor een studiotrack) leidt ons naar buiten.

Een woord aan de wijze: Garbarek bereikt hier een van zijn meest intense niveaus ooit, zo intens dat je op de beste momenten het volume misschien wat zachter moet zetten. Dit zal sommigen ergeren, maar kunnen we niet allemaal een beetje wakker geschud worden?

1. Sull Iull
2. Madar
3. Sebika
4. Bahia
5. Ramy
6. Jaw
7. Joron
8. Qaws
9. Epilogue