Adela

Jakub Jozef Orlinski (countertenor), Aleksander Debicz (forte/piano), Lukasz Kuropaczewski (guitar)

Adela is in alle opzichten een opmerkelijk album van Aleksander Debicz & Lukasz Kuropaczewski, dat veel aandacht verdient en zich snel van een insidertip tot een respectabel succes kan ontwikkelen. Opmerkelijk de zeldzame instrumentatie piano en gitaar, opmerkelijk Jakub Józef Orlinski als uitvoerend artiest, opmerkelijk ook het repertoire, waarvan de kleur de kosmos van de klassieke gitaar volgt en moeiteloos de boog maakt van Bach naar Rodrigo - laat u verrassen.

Aleksander Debicz schrijft in het boekje:
De titel van het album Adela komt van het gelijknamige lied van Joaquin Rodrigo, dat het emotionele hoogtepunt van onze opname vormt. "Adela" staat voor die ene persoon waar we van houden en naar verlangen. Iedereen heeft wel zo iemand, en we hopen dan ook dat iedere luisteraar op dit album iets zal vinden dat hem of haar na aan het hart ligt.

Albéniz:
 Asturias (from Suite espanola, Op. 47)

Amarante, Rodrigo:
 Tuyo („Narcos” Theme)

Debicz, Aleksander:
 Fairytale
 Pedro
 Quarantine Song
 Recipe

Gismonti:
 Agua e Vinho

Ravel:
 Ravel

Rodrigo, J.:
 Adela

Rodrigo, J./Bach, J.S.:
 Aranjuez Concerto BWV 1056

Satie:
 Gnossienne No. 1

Scarlatti, D:
 Domingo

"Gitaar en piano. Het is geen veelvoorkomende kamermuzikale setting. En dat is niet zo verwonderlijk. Vaak is er een balansprobleem tussen de veel verder dragende piano en de intiemere gitaar. En bovendien zijn beide instrumenten van oorsprong akkoordinstrumenten waarvan de voorlopers een plek hadden in het basso continuo, het barokke begeleidingsensemble. Er is daarom ook weinig repertoire voorhanden. Pianist Aleksander Debicz en gitarist Lukasz Kuropaczewski trekken zich van deze negatieve statistieken op hun album Adela niets aan. Nadat ze tijdens een eerste samenwerking geconstateerd hadden dat de beide instrumenten, mits goed in balans, iets aan elkaar toevoegen was het hek van de dam. Het gebrek aan repertoire ondervingen ze door naar hartenlust het gitaar- en klavierrepertoire overhoop te gooien en eigen arrangementen te maken. Zo wedijvert het langzame deel van Bachs klavierconcert BWV 1056 met het beroemde Adagio uit Rodrigo’s Concierto de Aranjuez en krijgt Domenico Scarlatti’s Sonate in d, K 141 een krachtigere flamencoklank door toevoeging van de gitaar. Ingetogen en opzwepende liederen met Latijns-Amerikaanse en Spaanse accenten, met veel overtuiging veelal woordloos gezongen door countertenor Jakub Józef Orlinski, completeren deze stemmige en goed gebalanceerde plaat die absoluut goed is voor een relaxte late avond."
Klassieke Zaken Magazine 1-2021