Keyboard Concertos

Angela Hewitt (piano) & Australian Chamber Orchestra, Richard Tognetti

De meeste van Bachs nog bestaande concerti met een soloklavier werden in de jaren 1730 geschreven en zijn vermoedelijk bewerkingen van vroegere concerti, waarvan er vele verloren zijn gegaan (hoewel er twee worden herkend als Bachs vioolconcerti in E-groot en A-klein en het zesde een bewerking is van het vierde Brandenburgse). Het vijfde Brandenburgse Concerto, met klavecimbel, fluit en vioolsolo's, dateert uit 1721 en wordt algemeen beschouwd als het eerste Concerto voor een solo klavierinstrument ooit geschreven. Bach maakte de klavierpartij bijzonder briljant en voegde er een grote cadens aan toe; hij wist zeker hoe hij een genre met een knal moest neerzetten!

Hewitts Bach is inmiddels zelf aanbevolen, maar pas nadat zij Bach over de hele wereld had gespeeld met talloze ensembles, besloot Angela dat het Australian Chamber Orchestra de perfecte medewerkers waren. Na een maand van concerten in heel Australië werden deze opnamen in februari van dit jaar in Sydney vastgelegd en het is voor iedereen duidelijk te horen dat de artiesten op het toppunt van hun kunnen opereren. Men wordt onmiddellijk getroffen door de kwaliteit van het kamermuziekspel wanneer de frasen worden doorgegeven van solist naar orkest en, in het geval van Brandenburg Concerto No 5 en het Triple Concerto, tussen alle drie de solisten. De ritmes zijn levendig, het tempo levendig, de geest van de dans is nooit ver weg in de snelle delen en een perfect vocale kwaliteit doordringt de gezongen lijnen van de langzame delen.

Deze opnamen zullen zeker de juweeltjes in de kroon zijn van Angela Hewitt's schitterende Bach-serie

Bach, J S:
 Brandenburg Concerto No. 5 in D major, BWV1050
 Concerto for Flute, Violin & Harpsichord in A minor, BWV1044
 Keyboard Concerto No. 1 in D minor, BWV1052
 Keyboard Concerto No. 7 in G minor, BWV1058

"Her playing is absolutely captivating: she decorates the solo part with playful, come-hither ornamentation—twirls, flutters, arabesques—and yet it never disturbs the clear, logical path she forges through the course of each work. Her staccato touch has the force of sprung steel and yet her legato line is a miracle of smoothness and transparency. An absolute joy"
Gramophone Magazine