Messiah

Allan Clayton (tenor), Andrew Foster-Williams (bass), Iestyn Davies (countertenor) & Julia Doyle (soprano)
Polyphony & Britten Sinfonia, Stephen Layton

... de Messiah van Händel is het hoogtepunt van het seizoen in St John's Smith Square. In 2008 werd een opname gemaakt in de barokkerk in Londen, die uitsluitend voor concerten wordt gebruikt, met musici die tot de beste Händelvertolkers van onze tijd behoren. Julia Doyle (sopraan), Iestyn Davies (countertenor), Allan Clayton (tenor) en Andrew Forster-Williams (bas) vormen het vocaal en interpretatief overtuigende solistenkwartet. Polyphony en Stephen Layton's live Messiah in St John's Smith Square is een van de hoogtepunten van het muzikale seizoen geworden. De vreugdevolle oprechtheid en urgente briljantie van de vertolkers heeft het bekende verhaal telkens weer tot leven gebracht. Nu is deze prachtige ervaring beschikbaar op CD opgenomen in 2008 voor een nieuwe release die zeker een sterke concurrent zal blijken te zijn in een overvolle markt. Polyphony wordt bijgestaan door de Britten Sinfonia en een kwartet van schitterende jonge solisten - allen alom geprezen als de voornaamste Händelzangers van de nieuwe generatie.

Handel:
 Messiah HWV 56

Recensies:
"Messiah is een driedelig oratorium over het leven van Jezus. Doordat het werk zowel de geboorte, de opstanding als de hemelvaart behandelt, is het geschikt om het hele jaar door uit te voeren. Toch wordt het vooral geassocieerd met de kersttijd. Engeland is natuurlijk Messiah-land bij uitstek. De jaarlijkse uitvoeringen van dit werk, die rond kerstmis in het hele land plaatsvinden, zijn te vergelijken met de Matthäustraditie in de passietijd in Nederland. Als we die vergelijking doortrekken, is de uitvoering in de Londense St. John’s aan Smith Square zo ongeveer wat bij ons de uitvoering van Bachs Matthäus-Passion op Goede Vrijdag in Naarden is: de uitvoering waar iedereen bij wil zijn. Vorig jaar werd Messiah in St. John’s door Hyperion vastgelegd en deze opname verschijnt nu als laaggeprijsde feestelijke uitgave. Stephen Layton dirigeert zijn uit jonge zangers bestaande koor Polyphony, het orkest The Britten Sinfonia en een aantal eveneens jonge solisten. Onder hen is de countertenor Iestyn Davies, die tijdens het Festival Oude Muziek van dit jaar schitterde in de rol van David in Händels oratorium Saul. Ook in deze nieuwe Messiah maakt hij veel indruk en dat geldt eveneens voor de overige solisten, het zeer slank zingende koor en het orkest. Gekoppeld aan deze nieuwe Messiah heeft men ook een duik genomen in de rijke Händelcatalogus van Hyperion. Dit resulteerde in een twintigtal scherp geprijsde heruitgaven. De nadruk ligt hierbij op de minder bekende oratoria, waaronder Händels eerste, Il Trionfo del Tempo e del Disinganno, en zijn allerlaatste, The Triumph of Time and Truth, een sterk omgewerkte versie van Il Trionfo. Verder zijn er onder andere de oratoria Judas Maccabeus, Deborah, Joshua, L’Allegro, il Penseroso ed il Moderato en Joseph and his Brethren. Aan de uitvoeringen werken veel bekende Engelse zangers mee, onder wie Emma Kirkby en James Bowman. Dat relatief veel oratoria van Händel zo onbekend zijn gebleven heeft niet zozeer te maken met de kwaliteit ervan maar veelmeer met de uitvoeringsgeschiedenis. Messiah was onmiddellijk na de eerste uitvoering al een groot succes. Mozart maakte er een bewerking van, die ook in deze serie is opgenomen, en het stuk is sinds de eerste uitvoering in 1739 eigenlijk nooit weggeweest. Maar voor de meeste oratoria geldt dat ze na hun premières nog slechts sporadisch zijn uitgevoerd en dan nestelt zo’n werk zich niet in het muzikale geheugen. Aan deze heruitgaven van Hyperion kan de liefhebber zijn Händelhart ophalen en ervan verzekerd zijn dat hij nog nooit eerder gehoorde noten van de componist gaat beluisteren. Met de nieuwe Messiah en twintig heruitgaven sluit Hyperion het Händeljaar op een waardige wijze af."
Klassieke Zaken Magazine

‘No-one, but no-one performs Messiah better every year than the choir Polyphony under the conductor Stephen Layton’
Evening Standard

"…underpinned by the incisive modern instruments of Britten Sinfonia, the new release has both a fine sense of style and is full of refreshing insights… Tempos - after a slightly low-key start - are well judged, and the choir, the odd momentary hint of strain aside, sings with an effortless control and well-modulated fluency that takes wing when gutsiness is added to the mix."
BBC Music Magazine - December 2009

"…there is plenty of music-making here that has the lightness, textures and vocabulary of period style, but there is also the spiritual grandeur (and interventionist treatment of the score) of the great Northern choral society tradition. Julia Doyle is a charismatic Angel/narrator... and her embellishment recapitulation of the line "I know that my Redeemer liveth" is spine-tingling. Andrew Foster-Williams's singing is marvellous... Iestyn Davies's... ornamentation in "But who may abide" is masterful for its stylish vocabulary and expressive wisdom... Layton's affection for the oratorio is frequently discernible, not least in the technical and communicative qualities of Polyphony's exceptional singing of the choruses."
Gramophone Magazine - November 2009