Rachmaninoff & Brahms

Gautier Capuçon (cello), Yuja Wang (piano) & Andreas Ottensamer (clarinet)

De pianiste Yuja Wang, de klarinettist Andreas Ottensamer en de cellist Gautier Capuçon hebben over de hele wereld opgetreden en in hun muziek een intuïtief, bijna telepathisch samenspel laten zien; zij worden beschouwd als een "supertrio". Hun eerste album voor Deutsche Grammophon demonstreert de opmerkelijke harmonie van de drie. "Werken van Sergei Rachmaninoff & Johannes Brahms" maakt de energie en intensiteit van de opnamesessies in Dortmund voelbaar en presenteert toonaangevende interpretaties van de mijlpalen van de laat-romantische muziek.

Rachmaninoffs Cellosonate is een van de hoogtepunten van de laat-romantische kamermuziek. Het werd voltooid in november 1901 en markeert het einde van het herstel van de componist van de ineenstorting die volgde op de rampzalige première van zijn Eerste Symfonie. Dit verklaart mede het enorme emotionele bereik van het stuk en de indruk dat de componist met deze sonate - die aan beide musici even hoge eisen stelt en de piano van de functie van begeleider tot solist verheft - de laatste grote hindernissen heeft overwonnen.

Yuja Wang en Gautier Capuçon slagen in een ideale interpretatie van de muziek: ze maken alle emotionele wisselvalligheden van de partituur duidelijk, van de duisternis en wanhoop van het eerste deel tot de vreugdevolle extase van de finale. "De dialoogachtige kwaliteit die Rachmaninoff aan zijn cellosonate geeft is iets bijzonders," zegt Yuja Wang. "Je zou bijna denken dat onze opnamesessies in Dortmund geïnspireerd waren door zijn geest." Ze voegt eraan toe: "We werden evenzeer geïnspireerd door Brahms' geest in twee van zijn meest diepgaande werken en door Andreas' magische spel in het Klarinet Trio. Om zo'n vrijheid en uitwisseling te ervaren en aan het publiek over te brengen is een grote vreugde."

Brahms was eind 20 toen hij zijn kenmerkende toontaal creëerde met een reeks kamermuziekwerken. Zijn eerste gepubliceerde duo, de Cellosonate in E mineur, getuigt van een indrukwekkende beheersing van vorm en materiaal. Het werk, waaraan in 1862 werd begonnen maar dat drie jaar lang niet werd voltooid, weerspiegelt de intense voorliefde van de componist voor de muziek van J.S. Bach, die vooral tot uiting komt in de fugatische gedeelten van de finale. Bovendien komt de warme, lyrische klank van de cello duidelijk naar voren in de drie delen vol krachtige thema's en weelderige harmonieën.

Het Klarinettrio, geschreven in de zomer van 1891, is een laat werk. Direct geïnspireerd door het spel van Richard Mühlfeld, de virtuoze soloklarinettist van de beroemde Meininger Hofkapelle, grijpt het terug op de melancholieke stemming van de ouder wordende componist, die nadacht over zijn sterfelijkheid en overwoog zich uit het openbare leven terug te trekken.
"Het is een echte uitdaging om een meesterwerk als het Brahms Trio op te nemen - en het doen met mijn goede vrienden Yuja en Gautier was eigenlijk de enige manier," zegt Andreas Ottensamer. "Met hen op het podium staan voelt heel natuurlijk!" Gautier Capuçon van zijn kant is vol enthousiasme over zijn twee muzikale strijdmakkers en hun nooit aflatende streven om door te dringen in het repertoire. "Alles aan deze opname kwam met het grootste gemak samen," zegt hij. "Er hing een spanning in de lucht die zeldzaam is en heel mooi".

Ter voorbereiding van de DG-opnamen speelden Yuja Wang, Andreas Ottensamer en Gautier Capuçon het programma in de Elbphilharmonie Hamburg, het Kurhaus Wiesbaden, La Grange au Lac, het Konzerthaus Dortmund en de Tonhalle Düsseldorf. De Rheinische Post (Düsseldorf) vatte de uitvoering van het Brahms Klarinet Trio als volgt samen: "Beter dan dit wordt het niet."

Brahms:
 Cello Sonata No. 1 In E Minor, Op. 38

Brahms:
 Clarinet Trio in A minor, Op. 114

Rachmaninov:
 Cello Sonata in G minor, Op. 19