Puccini: Madama Butterfly

Mirella Freni (Madama Butterfly), Luciano Pavarotti (B.F. Pinkerton), Christa Ludwig (Suzuki), Robert Kerns (Sharpless) & Wiener Philharmoniker, Wiener Staatsopernchor, Herbert von Karajan

Deze gloednieuwe deluxe editie maakt deel uit van Decca's jubileumprogramma ter gelegenheid van de 100e sterfdag van de grote operacomponist Giacomo Puccini. De opname, gemaakt in januari 1974 in de Sofiensäle in Wenen, presenteert de beste cast van dat moment: geleid door Mirella Freni en Luciano Pavarotti en gedirigeerd door Herbert von Karajan.

Zorgvuldig onderzocht en rijkelijk geïllustreerd hardcoverboek in meerdere talen, verpakt in een luxe, met stof beklede harde slipcase, met sticker en insert, met daarin: een nieuw essay van de internationaal gerenommeerde operaschrijver Roger Pines; een speciaal geschreven artikel over Mirella Freni; een speciaal artikel van Decca's opkomende tenor Freddie de Tommaso over Puccini, Pavarotti en Madama Butterfly; facsimile's uit het originele boekje uit 1975, inclusief het complete libretto in het Italiaans, plus Engelse en Duitse vertalingen; contemporaine foto's en recent ontdekte opnames; exclusieve verzamelposter in Madama Butterfly-stijl uit de jaren 1920 (A4).

Toen de opname voor het eerst werd uitgebracht, werd deze door zowel critici als muziekliefhebbers geprezen. Gramophone Magazine beschreef het als "een set om van te dromen". Deze nalatenschap wordt voortgezet met de nieuw gepresenteerde editie. De opname is geremasterd van de originele tapes uit 1975 en is nu verkrijgbaar als hybride SACD met een resolutie van 192 kHz / 24 bit.

Giacomo Puccini (1858-1924):
 Madama Butterfly (Deluxe SACD-Edition)

Recensies:

"Renata Scotto is ontroerend dramatisch in de Barbirolli-set, maar Mirella Freni is nog meeslepender. Haar stem is frisser, steviger en meisjesachtiger, met meer licht en schaduw op momenten als ‘Un bel dì’, en er is een element van kwetsbaarheid dat de communicatie versterkt. Daarin speelde Karajan waarschijnlijk een grote rol, net zoals hij dat moet hebben gedaan bij de presentatie van Pavarotti – nog niet helemaal de superster die hij later werd maar al met een eigen wil in de opnamestudio – als een Pinkerton van uitzonderlijke subtiliteit, niet alleen een luidruchtige schurk, maar op zijn manier ook een innemend figuur in de eerste akte. Opvallend is dat de cd de delicatesse van de vocale balans in de eerste akte naar voren brengt, waarbij de stemmen het grootste deel van de tijd bewust op afstand worden gehouden, waardoor passages als ‘Vienna la sera’ en ‘Bimba dagli occhi’ des te magischer worden in hun delicatesse. Karajan haalt in dat duet en later in het bloemenduo van de tweede akte een verrukkelijke uitvoering uit de strijkers van het Weens Filharmonisch Orkest, door hen het portamento van de zangers op een echt-Weense manier te laten imiteren, wat een genot is voor het oor. Christa Ludwig is veruit de rijkste en meest meeslepende Suzuki."
Gramophone Classical Music Guide