LEGENDE

Marieke Steenhoek (soprano), Caroline Cartens (soprano), Corinne Romijn (mezzo), Helena Rasker (contralto), Yves Saelens (tenor), Thomas Oliemans (baritone), Elzbieta Szmytka (soprano), André Morsch (baritone), Martijn Cornet (baritone), Huub Claessens (baritone), Marcel Beekman (tenor) & De Nederlandse Opera, the Chorus of De Nederlandse Opera, the Netherlands & Radio Philharmonic Orchestra, Reinbert de Leeuw

Wagemans, P.J.:
 Legende

‘Van de hemelse confetti aan het begin tot de ronddraaiende blingbling-objecten aan het slot: je blijft je vergapen. […] De uitstekend gespeelde en gezongen voorstelling lijkt daarmee vooral een ode aan de ongebreidelde fantasie, waarbij je je als toeschouwer wel héél vaak afvraagt waar het nou naartoe moet. Net op tijd sluit de cirkel zich echter. Dan blijkt het allemaal misschien ook maar een droom, die ons dan tenminste nog leert hoe het voelt om te worden opgejaagd als een vlinder.’
Jochem Valkenburg, NRC Handelsblad (3 februari 2011)
 
‘Legende’ is een spektakelstuk
‘Decorman Marc Warning, kostuumontwerper Arno Bremers en regisseur Marcel Sijm hebben van Legende een spectaculair ogende productie gemaakt, geheel overeenkomstig de niet zelden spectaculaire muziek van Wagemans, die ook zelf het knappe libretto schreef. […] de mooiste rol is die van de twijfelende priester Pontus, ijzersterk gezongen en geacteerd door Thomas Oliemans.’
Erik Voermans, Het Parool (3 februari 2011)
 
Prikkebeen in de opera
‘Het tot de tanden gewapende Radio Filharmonisch Orkest geeft de partituur het volle pond onder leiding van Reinbert de Leeuw, die de uiteenlopende sferen gedreven in elkaar laat overvloeien. […] Over de zingbaarheid van de hoekige melodieën valt te twisten, maar de vocale bezetting is tot in de puntjes verzorgd met onder meer Yves Saelens (Festus) en Thomas Oliemans (Pontus).’
Eddie Vetter, De Telegraaf (4 februari 2011) ***1/2
 
Spectaculaire heksenketel eindigt toch nog op betoverende hoogte
‘Wat dirigent Reinbert de Leeuw en het Radio Filharmonisch Orkest in en buiten de orkestbak ontketenen, grenst soms aan het ongelooflijke. Wagemans […] stelt hier uit klodders Stravinsky, scheutjes Andriessen, porties Messiaen en nog veel meer een heel eigen, complexe maar toegankelijke en subliem georkestreerde mix samen.’
Frits van der Waa, De Volkskrant (4 februari 2011) ****
 
Triomf van de verbeelding in Wagemans’ ‘Legende’
‘Dat juist regisseur Marcel Sijm zijn fantasie mocht loslaten op de wonderbaarlijke lotgevallen van Meneer Prikkebeen, is een gouden greep. Samen met zijn ontwerpersteam, waarin vooral de geniale decors van Marc Warning een alles bepalende rol spelen, vertelde Sijm een lineair verhaal dat eigenlijk helemaal niet lineair te vertellen is. […] Wagemans componeerde geen afgerond verhaal, versprong associatief van hot naar her, ook in zijn aansprekende muziek. Sijm heeft er chocola van gemaakt. Lekkere chocola bovendien.’
Peter van der Lint, Trouw (4 februari 2011)
 
‘The Netherlands Opera has thrown everything it has at the piece. Director Marcel Sijm and designer Marc Warning have created a pastel-coloured acid trip of a staging; everything moves, inflates, glitters and splatters to keep the action moving. Reinbert de Leeuw steers his musical forces through the diffuse score with a rock-steady hand, and an excellent cast gives its all. […] The chorus is superb. Legende will not change your life, but it’s quite a trip.’
Shirley Apthorp, Financial Times *** (4 februari 2011)
 
Een wonderschoon wonder verricht met opera ‘Legende’
‘Wederom een mooi succes voor componist en tekstdichter Peter-Jan Wagemans. Zijn opera op basis van het oude verhaal over Meester Prikkebeen werd al eerder met succes uitgevoerd in het Concertgebouw. […] Regisseur Marcel Sijm verrichtte in het Amsterdamse Muziektheater een wonderschoon wonder.’
Hans Visser, Noordhollands Dagblad (5 februari 2011)
 
Auf Schmetterlingsjagd im Opernwunderland
‘Wagemans Musik drängt in ihrem unbekümmert fantastischen Stilmix mit jedem Ton und dramatischem Übermut auf die Bühne. Marcel Sijm (Regie), Marc Warning (Bühne) und Arno Bremers (Kostüme) haben dieses nicht zu überhörende Potenzial als kauzig lebendigen Ausflug ins Opernwunderland in einer opulent surrealen Bilderwelt szenisch geradezu explodieren lassen. [...] Im offenen Amsterdamer Graben sorgt Reinbert de Leeuw am Pult des Radio Filharmonisch Orkest mit Lust und szenischem Gespür für den kunterbunten, höchst abwechslungsreichen Orchesterpart des musikalisch klar in einen Buffo, einen dramatischen und einen mystischen Akt geteilten, dreistündigen Werkes. [...] Das Publikum dankte Unisono für einen eigensinnig mitreißenden Abend.’
Joachim Lange, Frankfurter Rundschau (7 februari 2011)
 
‘Reinbert de Leeuw dirigeert het Radio Filharmonisch Orkest alsof hij wil bewijzen dat iedereen die dit geweldige orkest in zijn bestaan zou willen bedreigen op zijn achterhoofd is gevallen. Alle verschillende richtingen die de muziek uit gaat krijgen even helder en overtuigend gestalte en toch is het muzikaal een zeer herkenbare taal. De solisten - voorop de Belgische tenor Yves Saelens als een suffige, maar sympathieke Prikkebeen en de Nederlandse alt Helena Rasker als zijn droevige, maar sterke zuster Ursula - zijn zeer goed, net als het koor van de opera, ook al is het gekleed in rozige kinderkleertjes. Regisseur Marcel Sijm heeft zich, met instemming van de componist, aan bijna geen van diens regieaanwijzingen gehouden, maar hij heeft heel sterke lijnen uitgezet waardoor de opera veel meer is geworden dan een flauw avonturenverhaal over Prikkebeen […]’
Max Arian, Groene Amsterdammer (11 februari 2011)
 
Legendarisch totaaltheater
‘Sijm maakt van het visuele net zo iets overweldigends als van de klanken. En wat krijg je dan? Totaaltheater dat zo overdonderend is dat je de voorstellingen vele malen zou moeten beluisteren en bekijken om een deel ervan tot je te laten doordringen. […] nu is het Reinbert de Leeuw die het orkest, dit keer aangevuld door het koor van De Nederlandse Opera, tot ongekende prestaties opzwiert.’
Henk Krol, Gaykrant (19 februari t/m 11 maart 2011)
 
‘Im letzten Teil [...] liefert der im Ausland viel zu wenig bekannte Wagemans etwas gar zu barocke Weltverachtung und philosophischen Schwersinn zu seiner oft so leichtfüßigen und – dank Marcel Sijms Regie – prachtvollen Grundidee: Der bunte und verrückte Comic dieser Welt ist voller Gewalt und Trauer, aber als klingendes Kaleidoskop vielleicht noch am ehesten zu genießen.’
Dirk Schümer, Frankfurter Allgemeine Zeitung (25 februari 2011)
 
‘Wagemans 2007 konzertant uraufgeführte Musik strebt in ihrem dramatischen Übermut geradezu auf die Bühne. Marcel Sijm (Regie) und sein Team haben dieses Potenzial als einen kauzig lebendigen Ausflug ins Opernwunderland in einer opulent surrealen Bilderwelt szenisch geradezu explodieren lassen. [...] Reinbert de Leeuw sorgt am Pult des Radio Filharmonisch Orkest mit szenischem Gespür für den kunterbunten, abwechslungsreichen Orchesterpart des klar in einen Buffo, einen dramatischen und einen mystischen Akt geteilten, knapp dreistündigen Werkes. [...] Fern vom avantgardistischen Eigensinn dogmatischer Neutöner, aber trotzdem originell, kommt Wagemans Musik unmittelbar bei einem dankbar amüsierten Publikum an.’
Joachim Lange, Dresdner Neueste Nachrichten (26 februari 2011)
 
Recensies ZaterdagMatinee 2007
Nederlandstalige opera Wagemans is een triomf
‘Een triomf voor de Nederlandse taal’, noemde Wagemans zijn opera. Een triomf voor de Nederlandse opera, zou je willen toevoegen. En nou nog een keer een enscenering!
Anthony Fiumara, Trouw (19 februari 2007)
 
Opera van Wagemans overtreft de verwachtingen
Wagemans is in zijn muzikale taal de drang naar vernieuwing voorbij. In zijn eigen, strikt persoonlijke idioom passen drieklanken én atonale lijnen. Hij schrijft bovendien voortreffelijk voor de zangstem. […] Het wachten is op de enscenering van dit meesterwerk.
Bela Luttmer, De Volkskrant (19 februari 2007)
 
‘Legende’ van Wagemans is groot succes
De aantrekkelijkheid van Wagemans’ opera is het ontbreken van nieuwerwetsigheden. Het is een eerbewijs aan de traditie en een feest der herkenning, want Legende is een Faustiaanse zwerftocht over de aarde, naar de Hel en de Hemel en het rijk der operahistorie.
Kasper Jansen, NRC Handelsblad (19 februari 2007)
 
Sterke opera Peter-Jan Wagemans
Peter-Jan Wagemans leverde met ‘Legende’, een moderne versie van een ouderwets groot opgezette romantische opera, een prachtpartituur af. […] Er moet een aardige voorstelling van deze opera te maken zijn, maar wat vooral beklijft, zijn de kwaliteit en de vanzelfsprekendheid van de muziek.
Roeland Hazendonk, De Telegraaf (19 februari 2007)
 
‘Avec la merveilleuse mise en scène de Marcel Sijm, les splendides décors de Marc Warning et les costumes extravagantes d’Arno Bremers, le grand triomphateur de la soirée est assurément Reinbert de Leeuw. Le chef néerlandais témoigne d’une maîtrise sans faille et réussit même, à l’occasion, à faire passer l’émotion.’
Rudi van den Bulck, Opéra (april 2011)
 
‘The director Marcel Sijm, together with Marc Warning (sets), Arno Bremers (costumes) and Uri Rapaport (lighting), created a spectacular surrealist staging with a series of colourful and fantastical images, full of movement and astonishing visual effects. The way the whale materialized out of the stage-floor was magical. Also breathtaking was the opening scene, with a whirlwind of confetti fluttering down on the large group of white-winged angels. Sijm knows how to tackle the imagination and hold the attention, and he directed the singers very capably. […] there was no weak link in the cast, and the public clearly enjoyed the show.’
Erna Metdepenninghen, Opera (mei 2011)