String Quartets Op. 11, Nos 1-3

Chiaroscuro Quartet

"Darmsnaren en klassieke strijkstokken zijn ook de instrumenten van een boeiende zoektocht naar sonoriteit," schreef het Franse tijdschrift Diapason onlangs over het Chiaroscuro Quartet. Na op. 20, Joseph Haydns eerste grote strijkkwartetcyclus, en op. 76, zijn laatste, begint het internationaal vermaarde ensemble nu met het opnemen van de kwartetten op. 33, die de "Russische kwartetten" worden genoemd omdat ze zijn opgedragen aan de Russische groothertog Paul, de latere tsaar Paul I.

Haydn, die een reputatie had verworven als excentriek en non-conformistisch, soms ronduit beledigend, voelde de behoefte om muziek te schrijven die meer in overeenstemming was met de verwachtingen van het publiek met zijn lichtere, meer "populaire", minder "geleerde" toon en levendiger gevoel voor ritme. En hoewel sommige scherzo's komedie bevatten, zou het verkeerd zijn deze werken te reduceren tot wat sommige norse critici "komische dwaasheid" hebben genoemd. In het Kwartet nr. 1 in B mineur is de komedie elementair, maar vaak verontrustend.

Dit is zeker niet het geval in Kwartet nr. 2 in Es groot, bijgenaamd "De Grap" vanwege de sprankelende tarantella waarmee het eindigt. In Kwartet nr. 3 in C-groot, "De vogel", nodigt Haydn ons uit voor een waar vogelconcert voordat het briljant eindigt met een aanhoudend refrein, geïnspireerd op een wilde Slavische volksdans.

Haydn:
 String Quartet, Op. 33 No. 1 in B minor
 String Quartet, Op. 33 No. 2 in E flat major 'The Joke'
 String Quartet, Op. 33 No. 3 in C major ‘The Bird'

"Het is die combinatie van frisse, aardse helderheid en levendige, virtuoze sprankeling die deze uitvoering kenmerkt – in dranktermen denk je aan tanninerijke rode wijnen tegen fijne, biscuitachtige champagne – samen met de gemoedelijke vitaliteit terwijl ze met z’n vieren vloeiend in en uit elkaar bewegen. de schijnwerpers, en tussen kleuren en stemmingen..."
Gramophone Magazine - August 2023