Missa Solemnis

Ann-Helen Moen (soprano), Roxana Constantinescu (mezzo-soprano), James Gilchrist (tenor), Benjamin Bevan (baritone), Ryo Terakado (violin) & Bach Collegium Japan, Masaaki Suzuki

Beethoven begon met het componeren van de Missa solemnis in 1819 toen hij hoorde dat zijn beschermheer en leerling aartshertog Rudoph van Oostenrijk aartsbisschop en kardinaal van Olmütz zou worden. De mis zou klaar moeten zijn voor de inhuldiging van de kardinaal in 1820, maar pas in 1823 kon Beethoven het werk voltooien. Zoals te verwachten was bij Beethoven, ontstond er iets onvergelijkbaars. Hoewel de mis bedoeld was voor gebruik in kerkdiensten, vonden de tijdgenoten van de componist al dat de mis buiten het bereik van het genre viel. Beethoven was zich hiervan terdege bewust; in een brief spreekt hij over de mis als zijn "beste werk". Zelden ervaar je de overweldigende energie van de muziek zo fysiek, hoor je de abrupte breuken die Beethoven opvoert zo meedogenloos botsen als hier. Suzuki zweept bijvoorbeeld door de moorddadige 'Et vitam'-fuga in een hels tempo.De vocale virtuositeit is indrukwekkend en verhult toch niet dat de muziek hier de grenzen raakt van wat menselijk mogelijk is, dat hier iemand worstelt met het aardse bestaan. Dit is slechts een van de vele ontroerende hoogtepunten van deze spannende vertolking, waarin de vier solisten vooral organisch passen in het grotere geheel.

"Masaaki Suzuki en zijn Bach Collegium Japan beperken zich al lang niet meer tot voorbeeldige uitvoeringen van Bachs religieuze muziek. Na onder meer cd’s met de Mis in c-klein en het Requiem van Mozart hebben zij zich nu gewaagd aan Beethovens Missa solemnis. Wie de Japanners een maatje te klein inschat voor deze overweldigende partituur, zal verrast opkijken. Het werk verliest wel een hoop overtollig vet in de slanke vertolking, maar het hemelbestormende karakter blijft bewaard dankzij de intense overgave van het orkest en vooral het uitmuntende koor. De vocale solisten hebben geen grote stemmen maar schikken zich voortreffelijk in de evenwichtige samenwerking. Suzuki is in het Kyrie, Gloria en Agnus dei minder vlot dan Gardiner in diens laatste opname, maar hij gaat veel voortvarender te werk dan bijvoorbeeld Harnoncourt. Zo kiest hij net als onlangs Daniel Reuss met het Orkest van de Achttiende Eeuw een gulden middenweg in de ‘authentieke’ uitvoeringspraktijk van de Missa solemnis. Wie op zoek is naar felle dramatiek kan beter zijn toevlucht nemen tot Gardiner, maar voor een warme en expressieve, prachtig transparante en vloeiende interpretatie zijn luisteraars bij Suzuki aan het goede adres."
Klassieke Zaken Magazine 3-2018

"The orchestra and chorus are comparatively small under Suzuki, the tempos slightly on the fast side, the soloists able to cope with the appalling difficulties of their music, but not outstandingly beautiful…I suspect that Beethoven would have approved of Suzuki’s intransigence, so like his own, but whatever is the polar opposite of easy listening, this is it."
BBC Music Magazine - June 2018 ****

"Beethoven’s primary concern when writing his Mass was to interpret the liturgical text with precision and to convey its meaning to the audience. Masaaki Suzuki’s insightful reading of the score certainly does that. Thoughtful and exhilarating, it carries the listener along on a great wave of sound. His soloists are well chosen and the singers and orchestra maintain the highest standards. There is so much clarity that comes out of this reading, from the fresh voices of the singers to the precise articulation of the orchestral playing. Highly recommended."
Choir & Organ - July 2018 *****