Der Sturm sonatas op. 31, Nos 1-3 (5)

Ronald Brautigam (fortepiano)

Weinig series zijn zo unaniem geprezen als de Beethovencyclus van Ronald Brautigam. Het allereerste deel werd begroet als een mijlpaal, en na drie andere, eveneens geprezen delen zijn de meeste critici het erover eens dat dit zeker de meest vooraanstaande cyclus is die op de fortepiano is opgenomen. Sterker nog, veel critici beweren dat het enkele van de meest opwindende Beethoven-interpretaties bevat op welk toetsinstrument dan ook, historisch of modern. In een reactie op het eerste deel sprak de recensent van Fanfare de hoop uit op een cyclus 'die het idee van het spelen van deze muziek op moderne instrumenten uitdaagt, een stilistische paradigmaverschuiving', terwijl de Duitse website klassik. com Brautigams uitvoeringen op Volume 4 (met onder andere de Moonlight Sonata, Op. 27 Nr. 2) 'een nieuwe mijlpaal in zijn discografie en in de geschiedenis van de Beethoven-interpretatie' noemde. Met deze schijf naderen we het einde van Beethovens zogenaamde Vroege Periode. De drie sonates van Op. 31 werden gecomponeerd in het dorpje Heiligenstadt buiten Wenen tijdens de zomer van 1802. Dit was een van de moeilijkste periodes in het leven van de componist, omdat hij zich moest neerleggen bij de toenemende doofheid die hem al enkele jaren parten speelde. Hij beleefde een zomer van emotionele onrust, waarvan het beroemde testament van Heiligenstadt getuigt, een nooit te versturen brief aan zijn broers waarin hij gedachten aan zelfmoord opbiecht. Uiteindelijk besloot Beethoven om te blijven leven en legde zijn redenen als volgt uit: 'Het was alleen mijn kunst die me tegenhield. Ach, het leek me onmogelijk om de wereld te verlaten voordat ik alles wat ik in me voelde naar buiten had gebracht Gezien de omstandigheden laten de Op. 31 sonates verrassend weinig zien van de sterke emoties die hun maker ervoer, maar in termen van hoe Beethoven er nieuwe wegen mee inslaat voor de sonatevorm en deze een nieuwe eeuw en zelfs een nieuw tijdperk binnenloodst, zijn ze een duidelijk bewijs van wat Beethoven in zichzelf moet hebben gevoeld!

Beethoven:
 Piano Sonata No. 16 in G major, Op. 31 No. 1
 Piano Sonata No. 17 in D minor, Op. 31 No. 2 'Tempest'
 Piano Sonata No. 18 in E flat major, Op. 31 No. 3 'The Hunt'

"Het is een van de best geslaagde series opnamen ooit. Brautigam heeft een graad van vertrouwdheid met de sonates opgebouwd die hem in staat stelt in elk deel tot de kern door te dringen."
Luister 10

"One advantage of a period instrument is the cleanness of its bass register - a particular boon in the Tempest Sonata… Brautigam's performances are well up to the standard of his previous releases, and he's particularly good at capturing the agitated drama of the Tempest's outer movements, as well as the quirky wit of the G major..."
BBC Music Magazine - September 2007 ****

"In the Tempest Sonata, the Adagio's haunting phrases easily float over the bar-lines, providing a respite to the headlong intensity Brautigam stirs up in the outer movements. Op 31 No 3 is equally outstanding. The Menuetto particularly showcases this fortepiano's twangy, harpsichord-like overtones, while Brautigam uncompromisingly plunges into the Presto con fuoco at full speed with the detail radar cranked up leaving no notes under the table."
Gramophone Magazine - October 2007