Symphony no. 4

Met deze vierde uitgave van symfonieën van Shostakovich door de combinatie Wigglesworth met het Nederlands Radio Filharmonisch wordt een episode uit de geschiedenis van de componist naar voren gebracht die niet bepaald vrolijk te noemen is: Stalin had net zijn opera Lady Macbeth of Mstensk in de krant Pravda neergesabeld, met als gevolg dat een donkere tijd voor de nog jonge Dmitri aanbrak. Zijn reactie werd deze symfonie, waarbij de vraag niet zozeer was of dat muzikaal te horen zou zijn, maar meer of hij zou worden uitgevoerd. De uiteindelijke première zou pas 25 jaar na de geplande datum zijn uitvoering vinden.

'Everything is humanised, so that the conflict of the Finale is a whirlwind battle rather than a grinding mechanism, and even the circus ditties before the final storm have charm as well as nuance. The end is as mesmerising as it can be, raising unmistakeable parallels with the fading heartbeat of Tchaikovsky's Pathétique.'
BBC Music Magazine - October 2009 *****

'Nadat Stalin de opera Lady Macbeth van het district Mtsensk van Sjostakovitsj had gezien, verscheen er in 1936 een vernietigend stuk in de Pravda: ‘Chaos in plaats van muziek’. Het leven van Sjostakovitsj veranderde hierdoor in een afgrijselijke nachtmerrie, maar als kunstenaar bleef hij ongebroken. Zijn Vierde symfonie is in deze tijd tot stand gekomen. Het werk, dat ruim een uur duurt, bestaat uit twee gigantische hoekdelen en een korter middendeel. Deze nieuwe opname van het Radio Filharmonisch Orkest onder leiding van Mark Wigglesworth staat als een huis en kan zich meten met de absolute top van dit moment. De dirigent inspireert het orkest tot subliem samenspel, tot enorme maar altijd geacheveerde geluidsuitbarstingen en een glasheldere ritmiek. Naast deze Mahleriaanse klankexpansie zijn er talrijke momenten van kamermuzikale verfijning. De fuga van het tweede deel, ‘Moderato con moto’, wordt ragfijn opgezet en ontwikkeld. In het begin van het laatste deel lijkt de stilte amper doorbroken te worden. Deze opname onderstreept weer eens nadrukkelijk de klasse van het Radio Filharmonisch Orkest met zijn uitstekende strijkers en blazers, zijn volle klank en zijn hoogwaardige muzikaliteit. Ook het voor dit repertoire onontbeerlijke gevoel voor scherpe en beklemmende humor ontbreekt niet. Een aanwinst!'
Klassieke Zaken Magazine - Willem Veldhuizen