Mondschein & Pastorale: Sonatas (4)

Ronald Brautigam (fortepiano)

Beethoven:
 Piano Sonata No. 12 in A flat major, Op. 26 'March Funebre'
 Piano Sonata No. 13 in E flat major, Op. 27 No. 1 'Quasi una fantasia'
 Piano Sonata No. 14 in C sharp minor, Op. 27 No. 2 ‘Moonlight'
 Piano Sonata No. 15 in D major, Op. 28 'Pastorale'

Ronald Brautigams doorlopende cyclus op de fortepiano van Beethovens pianomuziek is voor menig luisteraar een ooropener geweest, getuige de lovende kritieken. Het eerste deel (BIS-SACD-1362) wekte de verwachtingen van de criticus in Fanfare voor "een Beethoven pianosonate cyclus die de notie zelf van het spelen van deze muziek op moderne instrumenten uitdaagt, een stilistische paradigmaverschuiving". De recensent op website klassik. com noemde deel 2 (BIS-CD-1363) 'absoluut buitengewoon' en verklaarde dat 'als dit hoge artistieke niveau wordt gehandhaafd, deze Beethoven cyclus een interpretatieve mijlpaal zal worden. Slechts weinigen zijn in staat om tot zo'n perfecte mix van jeugdig vuur en technisch meesterschap te komen" En de onlangs verschenen derde aflevering (BIS-SACD-1472) lost de belofte van de vorige cd's in: "Beethoven de revolutionair komt dichterbij dan ooit in Brautigam's vurige interpretaties", schreef The Times (UK) en de criticus op de website MusicWeb International verklaarde dat "dit weer door en door opwindende, uiterst muzikale uitvoeringen zijn die je deze muziek opnieuw doen horen"

Met dit vierde deel - dat een van de meest geliefde werken van Beethoven bevat, de 'Mondscheinsonate' - bereikt Ronald Brautigam het jaar 1800. Beethoven is nog maar dertig jaar oud en heeft zich als componist, pianist en leraar stevig gevestigd in de hoogste kringen van de Weense samenleving. Maar verre van zich tevreden te stellen, kijkt hij altijd vooruit en deze sonates zetten ons een grote stap in de richting van de Romantiek. De Sonate Op. 26 is vooral beroemd vanwege het derde deel, 'de Treurmars', die op Beethovens eigen begrafenis werd gespeeld. Sonate nr. 13 heeft, net als de 'Mondscheinsonate', de ondertitel "quasi una fantasia", en is een fascinerende ontwikkeling van het genre. De 'Pastorale', tenslotte, laat een andere kant van de componist zien - vanaf 1800 bracht Beethoven de meeste zomers op het platteland door en deze sonate weerspiegelt het rustige plattelandsleven waar hij zo van genoot.

Conclusie: een spannende, muzikaal overtuigend, en akoestisch wonderbaarlijk transparant alternatief voor de gebruikelijke tonale conformiteit van de moderne concertvleugels.

"Het is een van de best geslaagde series opnamen ooit. Brautigam heeft een graad van vertrouwdheid met de sonates opgebouwd die hem in staat stelt in elk deel tot de kern door te dringen."
Luister Magazine - LUISTER TIEN

"…another fine instalment in Brautigam's continuing Beethoven cycle, with all the music's drama and urgency vividly captured, and a warmly expressive approach to the slow movements without a hint of sentimentality."
BBC Music Magazine - May 2007 ****

"Vol 4 of his cycle matched its predecessors' excellences stimulating interpretations that take historic performance practices into account, yet leave plenty of room for personal expression. In the Moonlight Sonata the straightforward Allegretto seems a shade literal and characterless, yet more than one edgy crescendo gives Brautigam's poker face away. It hardly prepares you for a Presto agitato from hell; such controlled fury and unrelenting intensity, yet musical to the core, and never banged out."
Gramophone Magazine - June 2007