SYMPHONIE EN FA MAJEUR / VARIATIONS SYMPHONIQUES / QUATRE PIECES BREVES

Henri Demarquette (organ) & Orchestre Symphonique de Mulhouse, Patrick Davin

Het internationale succes van zijn Suite gothique voor orgel met de lieflijke Prière à Notre-Dame en de pittige Toccata, die al snel het lievelingspaard werd van organisten over de hele wereld, vertroebelde het zicht op het oeuvre van Leon Boëllmann verder dan dit. Zijn roem als organist, maar vooral zijn vroege dood op de leeftijd van slechts 35 jaar, deden de rest om zijn kamermuziek en orkestwerken naar de vergetelheid te verbannen. Op de huidige opname presenteert Patrick Davin symfonische werken van de tijdgenoot van Debussy die het ontdekken waard zijn. Dit is de laatste opname van de Belgische dirigent, die in 2020 overleed.

Boëllmann:
 Symphony in F Major, Op. 24
 Variations symphoniques pour violoncelle et orchestre, Op. 23
 Quatre pièces brèves pour cordes

"Orgelliefhebbers kennen hem maar al te goed, want de Elzasser Léon Boëllmann (1862-1897) heeft de onsterflijkheid verdiend met één werkje van vier minuten. Alle organisten hebben het weleens gespeeld en er bestaan talloze opnamen van zijn Toccata, het slotdeel van de Suite Gothique. Daarmee is hij een ‘one hit wonder’, want vrijwel niemand kent iets anders uit het uitgebreide oeuvre dat Boëllmann in zijn korte, 35-jarige leven bij elkaar componeerde: orgelwerken, pianostukken, kamermuziek, liederen, motetten, orkestmuziek. Daarbij is een symfonie uit 1894, vakbekwaam vormgegeven en effectvol, opgedragen aan Saint-Saëns met César Franck in gedachten. Misschien nog interessanter zijn de Variations symphoniques voor cello en orkest uit 1892. De structuur is afgekeken van Francks gelijknamige werk voor piano en orkest, maar Boëllmann zelf toont zich een krachtige muzikale persoonlijkheid. Dat hij ook de wereld van barok en klassiek had verkend blijkt uit de vier stukken voor strijkorkest die oorspronkelijk voor harmonium werden geschreven. Het orkest van Mulhouse levert onder de betreurde Belgische dirigent Patrick Davin (hij stierf in september 2020 plotseling op 58-jarige leeftijd) mooie vertolkingen van muziek die meer aandacht verdient, en de gepassioneerde cello van Henri Demarquette voegt een gloeiende extra dimensie toe. "
Klassieke Zaken Magazine 3/4-2021

"It’s a well-crafted, engaging and occasionally ingenious work but not one that strikes me as being especially original or profound…the late Patrick Davin draws committed playing from the orchestra and the sound is first-class."
Gramophone Magazine - October 2021