11 PIECES DANS LE STYLE RELIGIEUX / ETUDE ALLA-BARBARO

Mark Viner (piano)

Het nieuwste deel in een reeks die in hoog tempo kritische superlatieven verzamelt. Door International Piano beschreven als 'een van de meest begaafde pianisten van zijn generatie', verwerft Mark Viner gestaag een reputatie als een van de toonaangevende concertpianisten van Groot-Brittannië; zijn unieke mix van individueel kunstenaarschap gecombineerd met zijn gedurfde verkenning van de zijwegen van de pianoliteratuur die internationale bekendheid verwierf.

Mark Viner heeft oogverblindende verslagen gemaakt van de knokkelbrekende studies en solo Concerto en toont hier zijn vermogen om de geest van Alkans meer intieme en spirituele werken te distilleren. Liszt zou hebben gezegd dat Alkan de enige pianist was bij wie hij zich niet op zijn gemak voelde om op te treden, dus Alkans techniek was ontmoedigend. Alkan was echter een serieuze geleerde van joodse geleerdheid en oude bijbelteksten, een preoccupatie, geen tijdverdrijf, dat voor hem voorrang had op muziek en piano.

De sfeer en het ontwerp van deze cyclus van Op.72 (voltooid in 1867) grijpt terug op de ernstige passie die in de eerdere 25 Préludes, op.31 (1847 - PCL10189) werd ingeprent. Verschillende van de stukken gaan verder dan het oproepen van toewijding om psychologisch indringende dialogen van conflict en verzoening te presenteren. Van de revivalistische stevigheid van het openingsnummer van de cyclus tot de innerlijke contemplatie van nr. 2 tot de sobere fuga van nr. 3 en verder, Alkan blijft de luisteraar verrassen, inclusief plotselinge harmonische botsingen die het tonale weefsel abrupt breken en vooruitlopen op de 20e. -eeuwse trends van het modernisme.

Aan de Op.72-cyclus voegt Mark Viner een zelden gehoorde Etude toe die Alkan oorspronkelijk componeerde voor een pianistische encyclopedie samengesteld door zijn voormalige professor. Hij besluit met de Etude Alla-Barbaro die pas in 1996 werd herontdekt: hij blijft buitengewoon boeiend, uniek en zijn tijd tientallen jaren vooruit.

In zijn gezaghebbende boekje-essay introduceert Viner elk stuk op het album in detail.

Alkan, C:
 11 Pieces dans le Style religieux op.72
 Etude Alla-Barbaro

"Charles-Valentin Alkan (1813-1888) was de enige pianist-componist voor wie Franz Liszt een diepe buiging maakte. Liszt heeft zelfs beweerd nerveus te zijn als hij voor Alkan moest spelen. Wie inmiddels enig repertoire heeft gehoord van deze componist kan zich iets voorstellen bij de reactie van Liszt. De Britse pianist Mark Viner heeft zich niet laten afschrikken door de historie en is bezig aan een even indrukwekkende als waardevolle reeks cd’s met alle pianowerken van de Franse componist. Na vier veelgeprezen volumes is hij nu toe aan deel vijf met de toch wel verrassende 11 Pièces dans le style réligieux. Anders dan veel van Alkans eerdere werk zijn deze stukken ingetogener en ‘eenvoudiger’ dan men van een groot virtuoos mag verwachten. Ze zijn geschreven in de jaren nadat Alkan zich min of meer terugtrok uit het openbare leven omdat hij niet kon verkroppen dat hij niet in aanmerking kwam voor zijn ‘droombaan’ als pianodocent aan het Parijse conservatorium. Viner voelt deze verandering feilloos aan en speelt de stukken zonder enig spierballenvertoon, waardoor ze perfect tot hun recht komen. Bij wijze van uitroepteken klinkt tenslotte met de Etude Alla Barbaro nog even de virtuoos die zijn tijd ver vooruit was."
Klassieke Zaken Magazine 2&3-2022