DIRIGEERT ANTON Bruckner

Symphonie-Orchester des Bayerischen Rundfunks, Mariss Jansons

De symfonieën van Anton Bruckner waren een constant onderdeel van het repertoire van Mariss Jansons en het Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks. De bestaande opnames - bijna alle grote Bruckner-symfonieën - zijn belangrijke documenten van Jansons' diepgaande begrip van de werken en de hoge muzikale kwaliteit van de opnames getuigen ook van de lange Bruckner-traditie aan het BRSO. Jansons volgde Bruckners aantekeningen en markeringen met nauwgezette precisie en bij het beluisteren van een opname met partituur blijkt telkens weer hoe nauw de dirigent deze werken met de musici van zijn orkest bestudeerde. Bruckner vond in zekere zin de symfonie opnieuw uit. In tegenstelling tot Liszt of Wagner waren het Bruckner en wat later Brahms die nieuwe methoden zochten en vonden om het symfonische genre nieuw leven in te blazen en verder te ontwikkelen. Vanaf het begin vertrouwde Bruckner op de klank van de grote orkest in plaats van het mixen van de individuele groepen instrumenten. Terrasvormige dynamiek, dat wil zeggen, de onmiddellijke juxtapo de overgang van piano en forte zonder overgang, ontleende Bruckner ook aan de orgelmuziek. Als kerkmusicus had hij nauw contact met deze en andere elementen van de barokmuziek en ze vloeiden over in zijn symfonieën. Wat de dramaturgische ontwikkeling betreft, neigde hij naar Schubert; inderdaad, het was de organische voortzetting en afwisselende onderlinge verbinding van thema's die Bruckner van Schubert had geleerd, die ook de ongekende uitvoeringsduur van zijn symfonieën verklaart.

Bruckner:
 Symphony No. 3 in D Minor, WAB 103 "Wagner" (1889 Version)
 Symphony No. 4 in Eb Major 'Romantic'
 Symphony No. 6 in A major
 Symphony No. 7 in E Major
 Symphony No. 8 in C Minor, WAB 108 "Die Apokalyptische" (1890 Version)
 Symphony No. 9 in D Minor

"His performances are generally less smoothly contoured and cushioned than Karajan’s, though the Bavarian orchestra doesn’t give much away in terms of plush string tone to the sound world Karajan created with the Berlin Philharmonic…These are glorious Bruckner performances, and a worthy tribute to a very fine conductor."
The Guardian - 22nd October 2020 *****