MESSE IN H-MOLL

Mechthild Bach, Daniel Taylor, Marcus Ullmann, Raimund Nolte & Kammerchor Stuttgart & Barock-Orchester Stuttgart, Frieder Bernius

Bach, J S:
 Mass in B minor, BWV232

"Frieder Bernius gives us a B minor Mass which neither sits obediently in the groove of seasoned reverence nor resorts to well-worn and predictable period reflexes. It is a reading whose invigorating momentum is underpinned by a confident bass presence and an immediacy which resolutely ignores the heavy burden of posterity from which performances regularly suffer.
To say that the buoyant, syncopated concertante- like second Kyrie heralds an iconoclastic journey would be an exaggeration but Bernius knowingly approaches the Latin text as a means of liberating the abstract brilliance and lyricism inherent in Bach's great edifice. The 'Et in terra pax' is exquisitely judged with every one of those aspiring figures each yielding a little more ambition, as is the case in the urgent 'Gratias agimus' – though perhaps too driven for some. The same is true in both the 'Qui sedes' and Agnus Dei (despite the introduction being alarmingly faster than the initial vocal strains), sung by the refined Daniel Taylor, where both are approached with an easy and open-ended fluidity which avoids the obvious pit-falls of 'stop-start' between solo movements and the virtuoso ensemble 'concerti'.
Bernius repeatedly seeks a close alliance between his singers and instrumentalists with eloquent arched lines and yet without an obsession for homogeneity at the expense of individual character in the ensemble. The 'Crucifixus' is given an unselfconscious and gently accentuated reading, the chromatic ground and the flute and string 'pointings' instinctively realised. If the 'Confiteor' falls slightly short, the large choruses are open-breathed and thrilling. The Stuttgart Chamber Choir are full of vim and alertness and the trumpet playing is cataclysmically brilliant throughout. Of the solo singers, special mention must be made of the bass, Raimund Nolte, whose soft-grained 'Et in Spiritum Sanctum' stands out, though it is the effect of the combined ingredients which makes this the most striking and satisfying Mass in B minor to have appeared in years."
Gramophone Classical Music Guide - 2010

"Het is een van de meest curieuze gelgenheidswerken uit de muziekgeschiedenis, Bachs Missa tota in b-klein, vooral bekend onder de naam Hohe Messe. Oneerbiedig uitgedrukt is het een samenraapsel, een verzameling deels niet-liturgische stukken uit diverse perioden uit het leven van Bach, die door de meester zodanig gekneed en bewerkt werden dat er een complete ordinariumtekst onder paste. Zo ontstond een katholieke mis van de lutherse meester – ook al zo’n curieuze tegenstrijdigheid. Deze uitvoering door het Barockorchester en Kammerchor Stuttgart valt in de categorie ‘kamermuzikale aanpak’: een relatief klein ensemble, niet te veel akoestiek (ofschoon wel in een kerk opgenomen), pittige tempi en een haast machinale, motorische ritmiek zonder rubato’s. Het kleine koor is zodanig close opgenomen dat de koperblazers akoestisch op gepaste afstand blijven en het contrapuntische stemmenweefsel niet verstoren. De enige vrijheid die dirigent Frieder Bernius zich veroorlooft, ligt op het gebied van de dynamiek. Opmerkelijk zijn namelijk zijn brutale crescendi, het geleidelijk aanzwellen van het klankvolume naar het einde van secties toe, ten behoeve van climaxen en orgelpunten. De vocale solisten laten geen enkel steekje vallen en vormen met hun op elkaar afgestemde vibrato en ingehouden pathos een perfecte cast."
Klassieke Zaken Magazine