NO. 8 LA ROXOLANA
Giovanni Antonini / Il Giardino Armonico
Componist: Haydn
LP
2 disc(s) 02-04-2021
Classical / Various
Verwachte levertijd (in NL): 1 - 3 werkdagen
Voor dit artikel heb je een platenspeler nodig
| Staat: | Nieuw |
|---|---|
| Maatschappij: | Outhere |
| Label: | Alpha |
| Barcode: | 3760014196836 |
| Suffix - prefix: | 683 ALPHA |
| Orkest: | IL GIARDINO ARMONICO |
Il Giardino Armonico, Giovanni Antonini
De achtste aflevering van het langetermijnproject "Haydn 2032" is gewijd aan de invloed van volksmuziek op de componist. Als aanvulling op de Symfonieën nrs. 28, 43 & 63 verrassen Giovanni Antonini en Il Giardino Armonico ons ditmaal met Bartóks Roemeense Volksdansen. Een ongewone maar overtuigende en zeer verrukkelijke aanvulling. Deze gelimiteerde en genummerde editie bevat twee LP's, een uitbundig fotoboek met beelden van Mark Power en een niet eerder gepubliceerde tekst getiteld Crânes (Skulls) van de Franse schrijver Mathias Énard, winnaar van de Prix Goncourt 2015.
Haydn:
Symphony No. 28 in A major
Symphony No. 43 in E flat major 'Mercury'
Symphony No. 63 in C major 'La Roxelane'
PLUS:
Anon.:
Sonata Jucunda
Bartók:
Romanian Folk Dances for orchestra, Sz. 68, BB 76
"Na vier delen met Il Giardino Armonico en drie met het Kammerorchester Basel is voor deel 8 van Alpha’s Haydn 2032-project opnieuw Il Giardino Armonico aangetreden. Een verrassende keuze, gezien de koppeling. Over de uitvoeringen van Haydns symfonieën zelf kunnen we inmiddels kort zijn: ongeacht met welk van beide orkesten Giovanni Antonini samenwerkt, er wordt energiek, met precisie en elan, gemusiceerd. Zo ook hier in nummer 28, met zijn Balkanachtige klanken in het derde deel, en in 43, bijgenaamd Mercurius, waarin de strijkers voorbij zoeven als de gevleugelde god aan wie de symfonie al of niet haar naam ontleent. In nummer 63, die zijn naam La Roxolana dankt aan het karakter van sultan Süleyman II’s echtgenote in een toneelstuk waarvoor Haydn delen van deze symfonie oorspronkelijk componeerde, ronken de strijkers en kwinkeleren de blazers dat het een aard heeft. Waar we in eerdere volumes op werk van tijdgenoten als Gluck, W.F. Bach en Cimarosa als ‘context’ werden getrakteerd, is de koppeling in dit oosters georiënteerde deel wel heel bijzonder: de anonieme Sonata Jucunda (mogelijk van Biber of Schmelzer) met haar Ottomaanse referenties en – raar maar geniaal – Bartóks Roemeense dansen in een hartstochtelijke, spectaculair mooie vertolking."
Klassieke Zaken Magazine 1-2020
"Haydn and Bartók? Such unexpected pairings are one reason this ambitious series works so well, another being the sparkling performances."
BBC Music Magazine - June 2020 ****
