WORKS FOR CELLO AND PIANO

Johannes Moser (cello), Alasdair Beatson (Érard fortepiano 1837)

Cellist Johannes Moser en pianist Alasdair Beatson geven een ontroerend portret van de familie Mendelssohn met deze opname van werken van broers en zussen Felix en Fanny. Ooit gecomponeerd voor de populaire Sunday Sessions (zondagconcerten) in het voorouderlijk huis van de familie in Berlijn, pasten deze werken in de wijdverbreide praktijk van de huismuziek in die tijd, zij het op het hoogste niveau. Naast de twee sonates voor cello en piano van Felix Mendelssohn staan op het programma zijn Variations concertantes, de Romance sans paroles, en het Assai tranquillo in B minor. Fanny Hensel-Mendelssohn's Fantasia in G minor en Capriccio in A flat major laten zien wat er van deze getalenteerde componiste geworden zou zijn als de sociale conventies haar muzikale activiteiten niet tot de privé-salon hadden beperkt.

Mendelssohn, Fanny:
 Capriccio in A flat
 Fantasia in G minor

Mendelssohn:
 Albumblatt Assai Tranquillo
 Cello Sonata No. 1 in B flat major, Op. 45
 Cello Sonata No. 2 in D major, Op. 58
 Song without Words for Cello & Piano, Op. 109
 Variations concertantes Op. 17

CD van de Week Radio 4

Luister Magazine - LUISTER CUM LAUDE / LUISTER TIEN

"Johannes Moser and Alasdair Beatson offer fine, full-blooded performances of all this repertoire. Beatson uses an Érard piano from 1837…allowing for maximum clarity and lightness in rapid passagework, as well as an ideal balance between the two instruments. Altogether, a fine achievement, well recorded.
BBC Music Magazine - December 2019 ****

"Mendelssohn’s keyboard-writing benefits from a piano with a shallower action and greater transparency than the traditional Steinway and both players relish these qualities, with the full-throated opening of the Second Sonata never sounding overbearing, while the second movement has a winsome charm."
Gramophone MagazineAwards - Issue 2019

"Je hoeft maar een paar maten van de Tweede cellosonate van Mendelssohn te horen om overtuigd te zijn: dit is topklasse. Wervelende guirlandes in de cello, vloeiende lijnen, het grote gebaar, optimale zuiverheid en de suggestie van speels gemak. Alles klopt. De piano blijkt een fortepiano (ofschoon het omslag dat niet meldt), zo’n Érard uit 1837 die de familie Mendelssohn zelf in huis had. De klank ervan versmelt wonderbaarlijk mooi met de cello van Johannes Moser, die trouwens ook oud is: een laatzeventiende-eeuwse Guarneri. Gewoonlijk geeft dat beperkingen, maar daar is hier niets van te merken: het is overal licht en transparant. De cd is een aardig Mendelssohn-inkijkje geworden: twee cellosonates, de Variations concertantes, een paar korte stukken en ook nog twee werken van zusje Fanny. Die componeerde meer uit liefhebberij - de conventie stond niet meer toe. Haar Fantasia en Capriccio ontstijgen net het salonmatige, maar eerlijk gezegd steken ze toch wat bleek af bij Mendelssohns gloedvol-romantische sonates, die een heerlijke mix vormen van licht en geleerd - dat laatste geïnspireerd op contrapuntische technieken van Johann Sebastian Bach. Moser en Beatson vormen al heel lang een duo, en dat betaalt zich duidelijk uit, met name in de dialogiserende passages."
Klassieke zaken Magazine 6-2019