FIANCAILLES POUR RIRE

De Franse componist Francis Poulenc heeft niet alleen een devote kant, maar ook vrolijke, ondeugende, haast subversieve trekken. Die even maffe als lyrische Poulenc komt goed tot uiting in zijn ‘Fiançailles Pour Rire’, een liedcyclus die de Franse sopraan Natalie Dessay al jaren op haar repertoire heeft. En hoewel ze het operapodium inmiddels achter zich gelaten heeft, blijft ze een begenadigd zangeres en actrice. En dat betekent feest in deze cyclus en in de andere Franse liederen. Vooral de duo’s met haar echtgenoot, bas-bariton Laurent Naouri, zijn al een reden om deze cd direct aan te schaffen!

Chabrier:
 Chanson pour Jeanne

Chausson:
 Chanson perpétuelle, Op. 37
 Laurent Naouri (baritone)
 w/ Quatuor Ebene

 Le temps des lilas

Duparc:
 Au pays ou se fait la guerre
 Soupir
 Extase

Poulenc:
 Fiançailles pour rire, FP101
 Colloque
 w/ Laurent Naouri (baritone)

 Trois poèmes de Louise de Vilmorin

"Een liedrecital is een project van minstens twee mensen en niet alleen van de zanger. Philippe Cassard en Natalie Dessay staan dus samen als bruidspaar op de cover van de cd Fiançailles pour rire (Verloving voor de lol, de titel van een liedcyclus van Poulenc) en in het binnenwerk verschijnt Dessays echtgenoot Laurent Naouri, die in een van de opgenomen liederen te horen is, als priester met de ringen. Cassard heeft als pianist een feilloos gevoel voor de subtiliteiten van de Franse liedkunst. Dessays stem heeft een iets hardere kern gekregen en soms een vederlicht hees bijgeluidje, maar klinkt ook weer frisser dan een paar jaar geleden. Haar affiniteit met de teksten is enorm. De liederen van Fauré tonen haar niet op haar sterkst; ze komt echt in haar element bij Poulenc. Een hoogtepunt is het Chanson perpétuelle van Chausson, waarin Dessay, Cassard en Quatuor Ebène een heel intieme sfeer weten te creëren. Die intimiteit zet zich voort in de overige liederen van Chausson (Le colibri en Le temps des lilas), vooral ook omdat Cassard een liedbegeleider is die weet op te vallen met – als de muziek erom vraagt – een minimum aan klank en ragfijn spel. Deze uitgave maakt deel uit van de campagne Aangenaam Klassiek."
Hein van Eekert - Klassieke Zaken Magazine (5-2015)