Te deum

In 1735 trad Graun in dienst van de kroonprins van Pruisen (Frederik de Grote). In 1741 werd hij door Frederik de Grote tot kapelmeester van Rheinsberg benoemd en kreeg hij de opdracht een Opera op te richten in Berlijn. Nog in datzelfde jaar voerde Graun zijn opera Rodelinda uit in de theaterzaal van het slot. Tot aan de uitbraak van de Zevenjarige Oorlog in 1756, schreef Graun 28 opera's waarvan Semiramide er bijzonder uitspringt. Toen Frederik de Grote in 1756 bij Praag de grote overwinning behaald had, schiep Graun het TeDeum. Van zijn kerkelijke werken is zijn bekendste werk de passiecantate Der Tod Jesu, voor het eerst uitgevoerd op in de Dom van Berlijn en tot 1884 vrijwel elk jaar op Karfreitag in Berlijn uitgevoerd. Dit werk werd lange tijd boven Bach's Passionen gesteld.

Carl Heinrich Graun komt in de moderne boeken alleen ter sprake bij het oratorium. Steevast komt dan ‘Der Tod Jesu’ voorbij, maar volgens mij wordt het nooit uitgevoerd. Misschien komt daar vernadering in met deze prachtige opname van het ‘Te Deum’. Graun laat zich daarin kennen als een zeer aantrekkelijk componist…een lichtvoetige stijl, zo halverwege tussen Barok en Weense Klassieken. Indrukwekkend zijn de polyfone koorstukken. Graun was een begaafd zanger. Dit verklaard vermoedelijk waarom hij in de aria’s zijn sterkste troeven uitspeelt.
Bron: Arnoud Heerings • Katholiek Nieuwsblad December 2006