CELLO CONCERTO / WORKS FOR CELLO AND PIANO

Gabriel Schwabe (cello), Nicholas Rimmer (piano) & Northern Sinfonia, Lars Vogt

Robert Schumanns productie voor de cello als solo-instrument is niet groot, maar wel significant. Zowel Schumanns Celloconcert als de kamermuziek voor cello en piano behoren vandaag tot de referentiepunten van de sololiteratuur voor het sonore "baritoninstrument" van de strijkersfamilie. Gabriel Schwabe is een van de beste cellisten van de jongere generatie. Het Duitse magazine RONDO verklaarde dat Schwabe's spel van het "hoogste niveau" is. Op zijn nieuwe album heeft de Berlijnse kunstenaar Schumanns complete muziek voor de cello als solo-instrument opgenomen. Voor het wereldberoemde Celloconcert wordt hij bijgestaan door Lars Vogt als chef-dirigent van de Royal Northern Sinfonia. Voor de kamermuziek komt Schwabe's jarenlange duopartner Nicholas Rimmer in actie. Het album markeert een nieuw hoogtepunt in de carrière van de zeer interessante jonge cellist uit Berlijn. In de Romances en het afsluitende 'Intermezzo' uit de FAE Sonate bewijst een van de beste Duitse cellisten van de jongere generatie ook een ervaren arrangeur van originele partituren te zijn. 

Schumann:
 Adagio and Allegro in A flat major, Op. 70
 Cello Concerto in A minor, Op. 129
 Fantasiestücke, Op. 73
 Intermezzo from Sonata F.A.E. for Violin and Piano in A minor
 3 Romances, Op. 94
 5 Stücke im Volkston, Op. 102

"Robert Schumann hield erg veel van de cello. Telkens opnieuw, in het pianokwartet en het pianokwintet, in de drie strijkkwartetten en de drie pianotrio’s en natuurlijk vooral in het fascinerende celloconcerto uit 1850, schreef Schumann muziek die overduidelijk zijn grote vreugde toont over de unieke zangerige en robuuste kwaliteiten van de cello. Het is daarom wel vreemd dat er naast het concerto maar één werk van Schumann voor de cello overleefde: de Fünf Stücke im Volkston op.129 uit 1849. De andere werken op deze cd, telkens begeleid door de piano, zijn oorspronkelijk opgevat voor hoorn (Adagio en Allegro op.70), voor klarinet (Fantasiestücke op.73) of ze werden door Gabriel Schwabe, de cellist op deze nieuwe opname, bewerkt voor de cello (Drei Romanzen op.94, oorspronkelijk voor hobo en piano). Opvallend is wel dat Schumann al deze werken in hetzelfde jaar componeerde: in 1849 was dat. Zo ging dat bij deze componist, die perioden van enorme productiviteit afwisselde met jaren waarin in het schrijven van muziek hem veel zwaarder viel of waarin het hem gewoon niet lukte. En de cd sluit af met een bonus: een arrangement, opnieuw van Schwabe, van het intermezzo van de F-A-E sonate uit 1853, van enkele jaren later dus. Gabriel Schwabe, in 1988 geboren in Berlijn uit Spaans-Duitse ouders, is een van de meest veelbelovende cellisten van zijn generatie. In 2015 tekende hij een exclusief contract bij Naxos, het label waarvoor hij al bijzonder goed onthaalde opnames maakte van de cellosonates van Brahms, en van de muziek voor cello en orkest van Camille Saint-Saëns. Het is mooi hoe deze jonge en voortreffelijke muzikant de cello soepel laat dansen en zingen in het concerto. Het is voor een orkest en zijn dirigent niet gemakkelijk om de cello, toch het minst indringende solo-instrument, niet te overstemmen. Maar Lars Vogt, de uitstekende Duitse pianist en sinds 2015 ook dirigent en muziekdirecteur van de hier met veel inzet spelende Royal Northern Sinfonia, leveren hier, geholpen door de sfeervolle en natuurlijke opname, voortreffelijk ondersteunend werk. In de werken voor cello en piano wordt Schwabe begeleid door zijn vaste partner Nicholas Rimmer. Samen vinden ze in deze stukken de juiste zachte, lyrische en soms ook speelse toon.
Bart Tijskens - Klara's oordeel ****

"Schwabe majors on the lyrical character of the Concerto…The chamber dimensions of Lars Vogt’s Northern Sinfonia enable the cello to participate on a more level playing field than larger forces would allow…A useful survey in near-ideal performance, finely recorded."
Gramophone Magazine