PRISM III

Danish String quartet

Dit is het derde deel in de lopende Prism-serie van het Danish String Quartet, dat laat zien hoe de spectra van Bachs fuga's door Beethovens kwartetten worden gebroken om een nieuw licht te werpen op het werk van latere componisten. "Beethoven had een fundamenteel lineaire ontwikkelingswijze van Bach overgenomen," merken de Denen op, "waarbij hij alles oploste in myriaden van verschillende kleuren, richtingen en mogelijkheden - zoals een prisma een lichtstraal splitst." Hier volgt het kwartet de balk van Johann Sebastian Bachs Fuga in cis-klein uit WTC I via Ludwig van Beethovens Strijkkwartet nr. 14, op. 131, naar Béla Bartóks Strijkkwartet nr. 1.

Bach, J S:
 The Well-Tempered Clavier, Book 1

Bartók:
 String Quartet No. 1, Sz 40 (Op. 7)

Beethoven:
 String Quartet No. 14 in C sharp minor, Op. 131

"A revelatory connected soundscape in which Beethoven’s introspection feels more unsettling than usual."
BBC Music Magazine - November 2019

"Versatility is a signal virtue of the ensemble: their smoothly planed, viollike pure tone in the opening Bach fugue as well as the Lassus cadence which opens the Schnittke carries no trace of irony or displacement. It’s natural music-making, and no less winning in their ways are the quartet’s blithe assimilation of 18th-century minuet style in the Poco scherzando of the Beethoven, or the bleak electrical buzzing in the finale of the Schnittke."
Gramophone Magazine - November 2019

"Reeds als tieners vormden ze een strijkkwartet. Nog geen twintig jaar later, in 2018, gaven ze hun eerste Beethovencyclus: ze speelden toen alle zestien kwartetten in zes dagen. Nu werkt het Danish String Quartet gestaag voort aan de serie Prism. In elk deel werpt een fuga van Bach licht op een van Beethovens late strijkkwartetten, die op hun beurt composities uit de twintigste eeuw beschijnen zoals een prisma een lichtstraal in verschillende kleuren breekt. In de derde aflevering van de serie leidt een bewerking van de Fuga in cis-klein uit het eerste boek van Bachs Das wohltemperirte Clavier naar Beethovens Strijkkwartet op. 131 in dezelfde toonsoort en vandaar naar het Eerste strijkkwartet van Bartók. Het is minder vergezocht dan het misschien lijkt. In Prism III overheerst donker mineur. Beethovens zevendelige kwartet begint met een fuga, die de vier musici sereen en intens uit de doeken doen. Bij hen geen geforceerd extreem gedrag om zo nodig op te vallen in dit drukbevolkte repertoire. Toch zijn hun interpretaties allerminst doorsnee. Bartók lijkt in hun vaardige handen inderdaad in het verlengde van Beethoven te liggen. En alle wegen leiden terug naar Bach. De cirkel is rond."
Klassieke Zaken Magazine 2-2021