Il Ponte Di Leonardo

Marco Beasley, Kiya Tabassian, Ensemble Constantinople

Gedurfd project

In 1502 stelde Leonardo da Vinci een gedurfd project voor aan sultan Bayezid II: de grootste brug ter wereld in die tijd over de Gouden Hoorn. Zijn revolutionaire ontwerp is nooit gerealiseerd, alleen een schets is bewaard gebleven. Deze opname bouwt de brug die hem voor ogen stond tussen Oost en West op muzikale wijze. Er klinken Ottomaanse composities, Perzische gedichten en Italiaanse frottole uit de 16e eeuw. Onder leiding van Kiya Tabassian dompelen Marco Beasley en Constantinople ons onder in de gedurfde wereld van da Vinci's schets.

1. Agha Mo'men: Kuh-Pareh
2. Bartolomeo Tromboncino: Non val aqua al mio gran foco
3. Anonymous: Staralla ben cussì
4. Kiya Tabassian: Parvaz
5. Anonymous: Pan de miglio caldo
6. Ambrogio Danza: Saltarello e Piva
7. Anonymous: Sera ne lo cor mio
8. Bartolomeo Tromboncino: Tu dormi; Rouz o Shab
9. Anonymous: So stato nel inferno
10. Anonymous: Semai Pire mey foroush
11. Anonymous: Cavalca Sinisbaldo
12. Anonymous: Hijaz Semai
13. Gian Piero Alloisio: Noi che semper naveghemmu 4:49

"Muziek uit de middeleeuwen en renaissance, uit Europa en het Midden-Oosten…Bereid u voor op een verrassingsreis door een ongekende wereld. Het Canadese ensemble Constantinople uit Montréal, opgericht door de uit Iran afkomstige Kiya Tabassian, legt zich loffelijk toe op op het maken van muzikale verbindingen tussen Oost en West. Symbool daarvan is de gedroomde, visionaire brug die Leonardo da Vinci in 1502 wilde bouwen over de Bosporus bij Constantinopel (Istanboel). Deze grootste brug ter wereld werd door de Ottomaanse heerser sultan Beyezid II afgewezen en kwam dus nooit verder dan een schets, maar het ambitieuze plan kreeg betekenis als een symbolische brug tussen Europa en Azië. Tabassian en de Napolitaanse tenor en musicoloog Marco Beasley maakten een afwisselend programma van liederen en gezangen van Ottomaanse, Perzische en Italiaanse dichters en componisten uit de vijftiende en zestiende eeuw. Er wordt gespeeld op een exotisch en historisch geïnformeerd instrumentarium van setar (een soort luit), qanun (hakkebord), ney (fluit) en ciaramella (een vroege hobo), aangevuld met barokgitaar en barokviool, viola d’amore, blokfluiten en slagwerk. Deze muziek zuigt je onweerstaanbaar mee in een geestverruimende wereld die je eigen wereldje even op zijn kop zet."
Klassieke Zaken Magazine 2-2023