La Clarinette Parisienne

Michael Collins (clarinet) & Noriko Ogawa (piano)

Tot ongeveer 1900 werd het klarinetrepertoire gedomineerd door muziek uit het Duitse taalgebied, grotendeels door de invloed van drie uitstekende klarinettisten. Geïnspireerd door Anton Stadler, Heinrich Bärmann en Richard Mühlfeld, componeerden Mozart, Weber en Brahms enkele van de mooiste klarinetwerken ooit geschreven. Vooral na de nederlaag in de Frans-Pruisische oorlog van 1870 tot 1871 ging het Franse culturele establishment zich steeds meer bezighouden met het cultiveren van een eigen nationale stijl, en de nieuwe publicatie van Michael Collins is daar een herinnering aan.

De hier opgenomen werken dateren alle uit de laatste jaren van de 19e eeuw en daarna, en het is opvallend dat vier ervan (Debussy, Widor, Messager en Rabaud) werden geschreven als wedstrijdstukken voor het Parijse Conservatorium - de instelling die een cruciale rol heeft gespeeld in de vorming van het Franse muziekleven. Maar hoewel ze in opdracht zijn gegeven voor educatieve doeleinden, is er niets academisch aan: van Debussy's verleidelijke Rhapsody tot Messager's luchtige, briljante Solo de Concours, hebben ze in plaats daarvan een onmiskenbaar Frans - misschien zelfs Parijs - karakter.

Dit geldt ook voor de Klarinetsonate van Saint-Saëns, gecomponeerd in het laatste jaar van zijn leven, maar vol charme en hoofse ironie. De finale wordt gevormd door twee werken uit het begin en het einde van Francis Poulenc's artistieke produktie. Terwijl de korte Sonate voor twee klarinetten uit 1918 puur en brutaal plezier is, is de Sonate voor klarinet en piano uit 1962 emotioneel conflictueuzer, zoals blijkt uit de tempoaanduiding van het eerste deel: Allegro tristamente. Collins wordt bijgestaan door Noriko Ogawa, die een bijzondere voorliefde heeft voor Frans repertoire. Sérgio Pires maakt een gastoptreden in het klarinetduet van Poulenc.

Debussy:
 Rhapsody for clarinet & piano (or orchestra), L. 116 'Première rapsodie'

Messager:
 Solo de concours

Poulenc:
 Clarinet Sonata, Op. 184
 Sonata for Two Clarinets, Op. 7

Rabaud:
 Solo de concours, Op. 10

Saint-Saëns:
 Clarinet Sonata in E flat major, Op. 167

Widor:
 Introduction et Rondo (op. 72)

"The four canonical pieces need no puffs from me and, like everything else on the disc, are played superbly...Ogawa is both self-effacing when required, and unfailingly prompt and sympathetic in support. The excellent recording allows us to savour the duo’s beautiful tone and their wide, and accurate, range of dynamics."
BBC Music Magazine - September 2021 *****

"You get a real sense of almost instinctive give and take between Collins and Ogawa here...A most engaging disc, beautifully done."
Gramophone Magazine - September 2021