Respighi: Metamorphoseon

Orchestre Philharmonique Royal de Liège, John Neschling

Drie orkestwerken van Ottorino Respighi zijn hier verzameld. Ballata delle gnomidi (‘The Ballad of the Gnomes’) werd gecomponeerd in 1920 en is geïnspireerd op een gedicht dat satanische rituelen, seksuele verlating en bloedoffers uitbeeldt. De Ballata wordt hier omlijst door twee latere en langere werken. Respighi componeerde Metamorphoseon in 1930, ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van het Boston Symphony Orchestra, en het is eigenlijk een soort concerto voor orkest, het 30 minuten durende werk bestaande uit een thema en twaalf variaties of 'modes'. De schijf sluit af met de suite van Belkis, Regina di Saba, een avondvullend ballet dat de ontmoeting tussen de koningin van Sheba en Salomo uitbeeldt. De originele partituur omvatte een enorm orkest met citers, blaasmachines, koor, solisten en verteller, evenals een off-stage koperensemble, maar Respighi liet de vocale partijen en de exotische instrumenten weg toen hij een suite voorbereidde voor concertgebruik. John Neschling heeft eerder twee veelgeprezen schijven van Respighi's muziek voor BIS opgenomen. In de nieuwste aflevering was ook l'Orchestre Philharmonique Royal de Liège te zien, in een uitvoering van Impressioni brasilane.

Respighi:
 Ballata delle Gnomidi
 Belkis, Queen of Sheba
 Metamorphoseon modi XII, theme & variations for orchestra, P. 169

"Opvallend mooi opgenomen is dit album met orkestwerken van de Italiaanse kosmopoliet Ottorino Respighi (1879-1936), die aan het begin van de twintigste eeuw in Bologna studeerde bij Giuseppe Martucci, een van de eerste wagnerianen in Italië, en bij Luigi Torchi, een musicoloog die Respighi’s interesse wekte voor oude muziek. Daarna studeerde hij nog bij Rimski-Korsakov in St.-Petersburg en Max Bruch in Berlijn. Uiteindelijk wist Respighi al deze invloeden in zijn muziek te verenigen tot een unieke, laatromantische stijl, waarin rijke orkestraties, expressieve melodieën, kleurrijke harmonieën, levendige ritmes en vooral een meeslepende ‘verteltrant’ bepalend zijn. Omdat het niet zo eenvoudig is de veeleisende werken van Respighi optimaal tot klinken te brengen, hoor je zijn muziek relatief weinig op de concertpodia. Dat is spijtig, want er valt veel te genieten. Neem de schitterende vioolsolo in Modus 8 uit zijn 12-delige Metamorphoseon, of de hectische orkestrale razernij in Ballata delle Gnomidi, waarin twee dames een man misbruiken om hem vervolgens te vermoorden. Ook de suite uit het ballet Belkis, Queen of Sheba spreekt in alle opzichten tot de verbeelding, zeker als de complexe partituur van Respighi zo transparant, kleurrijk en aanstekelijk worden uitgevoerd als door het Orchestre Phiharmonique Royal de Liège."
WENNEKE SAVENIJE - KLASSIEKE ZAKEN MAGAZINE (4-2015)

"Respighi was said not to have rated his Metamorphoseon highly, though it's unclear why. It's even more unclear listening to this excellent new recording, which catches evocatively the work's brooding, murky tints, and its tendency to sudden irruptions of temperament...Neschling and his Liege musicians [are] sharply responsive to Respighi's abrupt flexing of muscle."
BBC Music Magazine - October 2015 ****