Plastic Beach

De Gorillaz zijn terug. Met "Plastic Beach" presenteren ze hun meest ambitieuze en grensverleggende album tot nu toe. Het spectrum van gastmuzikanten is zo breed dat het niet alleen namen omvat als Lou Reed, Snoop Dogg, Mark E Smith, De La Soul, Mos Def en Bobby Womack, maar ook het National Orchestra Of Arabic Music en het Hypnotic Brass Ensemble, een negenkoppige formatie uit Chicago die jazz en hip hop speelt. Het album herenigt ook Mick Jones en Paul Simonon voor het eerst sinds hun tijd samen met The Clash

De grote saga rond zanger 2D, bassist Murdoc Niccals, gitarist Noodle en drummer Russel Hobbs krijgt nu een nieuwe wending, die ook tot uiting komt in hun nieuwe look: Inmiddels is de band gevestigd in Plastic Beach, een gigantisch controlecentrum à la Tracy Island (bekend van de TV-serie Thunderbirds), drijvend op een grote afvalberg bij Point Nemo midden in de Stille Zuidzee. Geen enkele plaats ter wereld is verder van het vasteland verwijderd. Hier gaat alles weer min of meer Murdoc's kant op, hij houdt 2D gevangen en wordt tegelijkertijd beschermd door een cyborg-versie van Noodle, die hij heeft laten maken met het DNA van de Japanse gitarist. Het origineel was voor het laatst te zien terwijl ze bommen op haar hoofd liet vallen in de "El Manana" video in 2006. Drummer Russel, aan de andere kant, heeft zich teruggetrokken uit het actieve leven. Maar dat lijkt Murdoc allemaal niet te deren. "Als het op DE Gorillaz aankomt, denk ik in de eerste plaats alleen maar aan mezelf," legt hij uit. "Als je mij uit die groep haalt, heb je alleen maar drie dombo's die naar de camera staren."

Voor hun derde album, creëerde de band een allegorie van de mensheid: Een beeld dat bestaat uit afval, vernietiging, consumentisme, isolement en menselijk falen.

Gorillaz, die in 1998 voor het eerst in de belangstelling kwamen, zijn sindsdien uitgegroeid tot een van de populairste bands ter wereld. Zij zijn een waarlijk wereldwijd fenomeen en hebben successen in de popmuziek kunnen vieren die werkelijk nieuwe normen hebben gesteld. Het Guinness Book Of World Records noemt hen de meest succesvolle virtuele act ter wereld, en van hun titelloze debuutalbum, dat in 2001 uitkwam met de hitsingles "Clint Eastwood" en "19-2000", zijn maar liefst 6 miljoen exemplaren verkocht. Het vervolgalbum "Demon Days" uit 2005 was nog succesvoller en maakte de band wereldwijd bekend, onder meer dankzij singles als "Feel Good Inc.", "DARE" (met Shaun Ryders beroemde hese kraakstem) en "Dirty Harry", die de hitstatus bereikten in Europa, de VS en op andere continenten. Met het door Danger Mouse geproduceerde album en vooral de single "DARE" behaalden de Gorillaz hun eerste #1 hit in Groot Brittannië en leidde tot talrijke loftuitingen als een van de beste albums van het jaar.

Zoals de naam al doet vermoeden, presenteerde "Demon Days" een hedendaagse fantasmagorie, een schijnwereld waarin grensverleggende popmelodieën werden vermengd met melancholisch maar onverlicht commentaar op de brave new world en de monsters die erin wonen.

Met "Demon" Days bracht de band ook hun live-optredens naar een nieuwe dimensie. De 40 dagen durende "Demon Detour" langs radiostations in de VS werd geflankeerd door een reeks evenementen die zowel qua omvang als qua ambitie een nieuwe standaard zetten. Van 1 tot 5 november 2005 bracht "Demon Days Live" alle artiesten die de Gorillaz op het album hadden bijgestaan naar het podium in Manchester: Neneh Cherry, Bootie Brown, De La Soul, Ike Turner, Roots Manuva, Martina Topley-Bird en Shaun Ryder waren er live bij; Dennis Hopper, MF Doom en de Afro-Cubaanse zanger Ibrahim Ferrer waren er "virtueel" bij. In april 2006 trad Gorillaz vijf avonden op in het legendarische Apollo Theater in de wijk Harlem in New York, begeleid door 87 muzikanten, waaronder een strijkkwartet van de befaamde Julliard School en het Harlem Gospel Choir. Datzelfde jaar won de band de Ivor Novello Award voor Songwriters Of The Year.

Ook op audiovisueel gebied bleken de Gorillaz zeer vernieuwend te zijn. Hun video's, die waarschijnlijk de pakkendste uiting zijn van de eigen identiteit van de Gorillaz, worden over de hele wereld veel gedraaid en hebben talrijke prijzen gewonnen. Gorillaz opende de 2006 BRIT Awards met een 100-koppig kinderkoor en voerde een holografisch duet uit met Madonna tijdens de Grammy Awards. Bassist Murdoc, met zijn gangstergezicht, vond intussen vrije tijd om een "alternatieve kersttoespraak" op te nemen die werd uitgezonden om samen te vallen met de traditionele toespraak van koningin Elizabeth II. Er waren geruchten dat een Hollywood-producent een lange speelfilm wilde maken. Eind 2007 hadden Gorillaz bereikt wat zelden wordt meegemaakt: ze waren cultureel grensverleggend, unaniem geprezen door critici, commercieel succesvol en spraken een brede laag van de bevolking aan. Het spreekt dus bijna voor zich dat Gorillaz in 2008 werden gekroond tot de populairste band op MySpace, ook al hadden ze dat jaar niets nieuws uitgebracht.

Maar nu zijn ze terug. "Plastic Beach" laat Gorillaz zien bij vloed. Een 16 tracks tellende reis door pop, rap, dub, soul en elektronica die diverse invloeden van Oost naar West en nog veel meer integreert.

Zoals Murdoc zegt: "Of je leeft of je leeft niet. Of je rijdt er bovenop of je doet het niet. Al het andere zijn grillige grotschilderingen in onze schedels, pogingen van iemand om zijn kooi te versieren, om zichzelf wat amusement te verschaffen zolang hij daar verblijft. Het komende album degradeert Demon Days tot slechts een opwarmertje. Ik kan alleen maar zeggen dat we het een tandje hoger hebben gezet."

1. Orchestral Intro (Feat. Sinfonia Viva)
2. Welcome To the World of the Plastic Beach (Feat. Snoop Dogg)
3. White Flag (Feat. Bashy, Kano and the National Orchestra For Arabic Music)
4. Rhinestone Eyes
5. Stylo (Album Version) (Feat. Mos Def and Bobby Womack)
6. Superfast Jellyfish (Feat. De La Soul and Gruff Rhys)
7. Empire Ants (Feat. Little Dragon)
8. Glitter Freeze (Feat. Mark E Smith)
9. Some Kind of Nature (Feat. Lou Reed)
10. On Melancholy Hill
11. Broken
12. Sweepstakes (Feat. Mos Def and Hypnotic Brass Ensemble)
13. Plastic Beach (Feat. Mick Jones and Paul Simonon)
14. To Binge (Feat. Little Dragon)
15. Cloud of Unknowing (Feat. Bobby Womack and Sinfonia Viva)
16. Pirate Jet