Two Piano Trios

Ermanno Wolf-Ferrari (1876-1948) is a composer difficult to classify. A child of his time he kept aloof from the innovations of the modernists and dodecaphony. As son of a German father and a noble-born Venetian mother he was born in Venice and went to study in Munich. He became famous as an opera composer, his chamber music remained largely neglected.

The two piano trios on this new recording are early works, written around the turn of the century. They follow the line Schumann-Mendelssohn-Brahms, eschewing heavy density, but instead displaying a certain aristocratic levity, an enlightened simplicity.

Played by the Italian Trio Archè, founded in 2001.

Wolf-Ferrari:
 Piano Trio in D major, Op. 5
 Piano Trio in F sharp major, Op. 7

"Ermanno Wolf-Ferrari, zoon van een Beierse schilder en een Venetiaanse aristocrate, is zo’n componist wiens bekendheid ongetwijfeld groter zou zijn geweest indien zijn stijl gemakkelijker gelabeld had kunnen worden. Niet uitgesproken Duits of Italiaans, in een idioom dat de ontwikkelingen van zijn tijd grotendeels negeerde, is zijn muziek in de twintigste eeuw gaandeweg in vergetelheid geraakt, op wat orkestmuziek uit zijn komische opera’s na. Recentelijk is er gelukkig hernieuwde aandacht voor zijn oeuvre dat, naast opera’s en liederen, prachtige concertante werken en kamermuziek omvat. De beide pianotrio’s dateren uit het begin van Wolf-Ferrari’s loopbaan en zijn, hoewel misschien geen meesterwerken, onderhoudende en direct aansprekende composities. Het zonnige Eerste pianotrio is traditioneel vierdelig en met ruim veertig minuten nogal royaal van opzet. Brahms en Dvorák zijn nooit ver weg, de Italiaanse opera evenmin. Boeiender vind ik persoonlijk het donkerder en chromatischer Tweede pianotrio met zijn ongewone opbouw (het openingsdeel is bijna dubbel zo lang als de overige twee delen samen) en hevig contrasterende emoties, in een idioom dat tegen Franck aanschuurt. De voortreffelijke musici van het Italiaanse Trio Archè lijken bij uitstek in hun element in dit onstuimigere werk. Warm aanbevolen!"
Klassieke Zaken Magazine 5-2018