Farinelli Manuscript

Broschi, R:
 Son qual nave (insertion aria for Hasse's Artaserse)
 Ombra fedele anch'io (from Idaspe)
 
Giacomelli:
 Già presso al termine (from Adriano in Siria)
 Passagier che incerto (from Adriano in Siria)
 
Handel:
 Sta nell'Ircana pietrosa tana (from Alcina)
 Lascia ch'io pianga (from Rinaldo)
 
Hasse, J A:
 Cleofide: Ouverture
 
Porpora:
 Si pietoso il tuo labbro (from Semiramide Riconosciuta)
 Alto Giove (from Polifemo)
 In braccio a mille furie

With more than a million copies sold, the soundtrack of Gérard Corbiau's film 'Farinelli' contributed considerably to the international renown of Les Talens Lyriques, in 1994. Back then the voice of the castrato Carlo Broschi, known as Farinelli (1705-1782), was created using a computer to mix the voices of countertenor Derek Lee Ragin and soprano Ewa Mallas-Godlewska. On stage, in 2011, rather than a falsettist, world-renowned mezzo Ann Hallenberg,was chosen by Christophe Rousset to portray the first rock star in the history of music. "The magic of the film came about thanks to a gripping human story, reinforced by music that was equally gripping," resumes Christophe Rousset, music director and conductor of the production. The idea for this programme, recorded in concert in Bergen, was to mix the emblematic arias of the film with other works from Farinelli's repertoire and relate the two periods of his career: the first, virtuosic and flamboyant, where the character accumulated as many ducats as vocalises; and a second, melancholic, introverted and sensitive.

The libretto relates the exciting life of the infamous castrato, crisscrossing Europe on concert tours, giving performances acclaimed by royalty and an adoring public alike.

"Dit is een live opname van een spectaculair concert dat de Zweedse mezzosopraan Ann Hallenberg zong in het Noorse Bergen, samen met Les Talens Lyriques o.l.v. Christophe Rousset. De aria’s op het programma behoren tot het repertoire van de 18e-eeuwse castraat Farinelli, een zanger die toen het statuut had van een grote popster van vandaag.

In het barokke belcanto repertoire is La Hallenberg ongeëvenaard. Vergeet Vivica Genaux, Simone Kermes of Cecilia Bartoli.

Voor de klankband van de film Farinelli (1994) hadden ze nog twee zangers nodig: een contratenor en een sopraan. Er werd van die twee stemmen een mix gemaakt om de klankkleur en het volume te benaderen van de wereldberoemde castraat. Hier heb je genoeg aan één stem (en wat voor een stem!) om een auditief beeld te krijgen van zijn quasi onmenselijke, vocale mogelijkheden.

Op de CD staat o.m. werk van de broer van Farinelli nl. Riccardo Broschi, van zijn leraar Nicola Porpora en van Leonardo Leo.

Vocale bravoure, warme orkestklanken en het enthousiasme van een live-uitvoering. Dit is absoluut topniveau!
Sylvia Broeckaert - Klara's oordeel *****

"Ouderen herinneren zich misschien nog de film Farinelli over de castraat Carlo Broschi, die onder dat pseudoniem in de achttiende eeuw furore heeft gemaakt in heel Europa. Van de soundtrack zijn destijds meer dan een miljoen exemplaren verkocht. Niet iedereen was zich er toen van bewust dat de
zangstem in de film kunstmatig was samengesteld uit de klanken van een sopraan en een countertenor. Dit om het onwerkelijke geluid van een castraat te
suggereren wiens stem meer dan drie octaven moet hebben omvat. Ann Hallenberg heeft al die digitale trucs niet nodig om de halsbrekende aria’s te vertolken die voor Farinelli zijn gecomponeerd door uiteenlopende grootheden als Hasse, Händel en Porpora. De liveopnamen zijn meer dan vijf jaar oud, maar liever laat dan nooit bij deze mezzosopraan, die zich met hart en ziel inzet voor de vaak extremistische muziek. Meteen al in Son qual nave van Riccardo Broschi (de broer van Carlo) stuurt zij de luisteraars naar alle hoeken van de huiskamer met duizelingwekkende coloraturen. Maar de cd vertoont ook verstilde pracht, zoals Händels Lascia ch’io pianga. De begeleiding van Christophe Rousset is uit de kunst.

Wie allergisch is voor Cecilia Bartoli, vindt hier een mooi alternatief."
EDDIE VETTER - KLASSIEKE ZAKEN MAGAZINE 1-2017

"De wonderstemmen van castraten kennen we slechts uit overlevering. Ze zongen de topnoten van vrouwen met de longinhoud van mannen. Maar de raspaarden van de opera stierven uit in de negentiende eeuw. De grootste onder hen, Farinelli, spreekt nog altijd tot de verbeelding, hoewel we nooit zullen weten hoe hij klonk. Mezzo Ann Hallenberg en dirigent Christophe Rousset brachten een eerbetoon aan de castraat. Een van de vele de laatste jaren. Maar in dit geval gaat het om een gouden combinatie: de van diepe kleuren en warmte verzadigde stem van Hallenberg en het meeslepende gevoel voor timing van Rousset en zijn Les Talens Lyriques. De Franse dirigent blonk enkele jaren terug in Amsterdam al uit in de Händel-opera’s: Tamerlano en - met name - Alcina. Hij kan de hartslag van de muziek en die van de luisteraar laten samenvloeien. En dan is de emotionele kracht van de noten op zijn sterkst."
Joost Galema - NRC NEXT

"De Zweedse mezzosopraan Ann Hallenberg kan zich meten met grootheden als Cecilia Bartoli of Simone Kermes. In het barokrepertoire is ze onevenaarbaar. Wat een stem! Wat een expressie! Luister maar naar deze live opname van een concert dat Hallenberg gaf in het Noorse Bergen, samen met Les Talens Lyriques olv Christophe Rousset. De aria's behoren tot het repertoire van de 18e-eeuwse castraat Farinelli, een zanger die in zijn tijd gevierd werd als Michael Jackson nu. Hallenberg laat horen dat dit repertoire ook bij een 'gewone' mezzo op zijn plek is en heus niet altijd door een countertenor hoeft te woerden gezongen. Op de cd staat onder meer werk van de broer van Farinelli (Riccardo Broschi) en van zijn leraar Nicola Porpora. Als extraatje is een cd met 25 jaar Les Talens Lyriques bijgevoegd. "
Zing Magazine 73 ****

"Hallenberg is a force of nature, in stark contrast to the synthetic singing of the film, for which sound engineers fuse a mezzo with a male alto voice. Hallenberg’s voice is unmistakably her own, and the crackling tension of live performance fills every phrase. Her swaggering fireworks culminate in a final aria of almost ludicrous velocity. Her lyricism is equally powerful, thanks partly to Rousset. Creating hushed silence or soft tremolos, he subtly makes space for her vocal entries and colours"
BBC Music Magazine - March 2017 *****