Brahms: Symphony No.3/Serenade No.2

Budapest Festival Orchestra, Ivan Fischer

Brahms wijdde zich aan muziek die puur en abstract was, die niets ‘verbeeldde’: geen verhalen, geen reisepos, geen visuele impressies. Maar niettemin bezit de Derde een persoonlijke onderstroom. De rode draad van alle vier de delen is het kleine motief F-A-F. Met deze drie notities verwoordde Brahms, de eeuwige vrijgezel, zijn persoonlijke motto 'Frei aber froh!' - vrij maar gelukkig! Het was een reactie op de muzikale signatuur F-A-E (‘Frei aber einsam’ – vrij maar eenzaam) van zijn goede vriend de violist Joseph Joachim. En ondanks al zijn afkeer van de nieuwe rage van het symfonisch gedicht, verheugde hij zich in de brief van Clara Schumann nadat ze de symfonie had gehoord: 'Het openingsdeel beeldt een heerlijke dageraad uit ... het tweede deel een idylle, gebed in een kleine kapel in het bos, het stromen van een beek, het rommelen van kleine kevers...'. - Clemens Romijn [van liner notes]

Brahms:
 Serenade No. 2 in A Major, Op. 16
 Symphony No. 3 in F major, Op. 90

"A Third to savour and repeat, in touch with its fleeting, dusky nature like few others."
Gramophone Magazine - August 2021

"The performance of the Second Serenade is entirely enjoyable. Fischer coaxes his Budapest wind players to deliver some beautifully mellifluous playing, especially in the slow movement and the minuet, and there is an irresistible lightness of touch in the Finale."
BBC Music Magazine - September 2021

"Met de Derde symfonie (sommigen hebben er de titel 'Brahms' 'Eroica' aan gehangen) en de Tweede serenade is een einde gekomen aan Iván Fischers Brahms-cyclus met de Boedapesters. Het resultaat? Dat is voorspelbaar goed. Zoals dat ook bij dirigenten als Herbert Blomstedt, Riccardo Chailly en Bernard Haitink zo is. Met vakmensen aan het roer en een orkest dat klinkt als een klok kan het eigenlijk ook niet mis gaan. In hoeverre deze producties mee kunnen naar het bekende ‘onbewoonde eiland' is weer een geheel ander verhaal, maar een feit is wel dat het met een dusdanig uitgedijde discografie onder handbereik bijzonder lastig kiezen is geworden. Wie echter pas aan ‘zijn' Brahms is begonnen, kiest misschien voor het meest voor de hand liggende: een nieuwe opname (en gezegd moet worden dat ook deze – om de term nog maar een keer te gebruiken – klinkt als een klok)."
Opusklassiek.nl