Le Temps Perdu

Imogen Cooper (piano)

Het nieuwste recital van Imogen Cooper, dat is ontleend aan de titel van Prousts grote roman, bevat een verzameling stukken die ze als tiener in Parijs leerde, of als twintiger toen ze met Alfred Brendel in Wenen werkte, maar die ze niet tijdens het concert heeft uitgevoerd. platform, of in de tussenliggende jaren helemaal niet gespeeld. Cooper studeerde van 1961 tot 1967 in Parijs bij Jacques Février (die Ravel goed had gekend), Yvonne Lefébure (die Alfred Cortot had gekend) en Germaine Mounier. Ze begon zich af te vragen welke berichten van haar leraren ze op haar partituren zou vinden, en over de aard van het geheugen. Ze was ook geïnteresseerd om te zien of het repertoire dat ze heeft verworven sinds ze deze stukken leerde haar visie zou veranderen, of er een nieuw licht op zou werpen. Dit hoogst persoonlijke recital is een voorbeeld van Imogen Coopers uitmuntende pianistiek en muzikaliteit.

Fauré:
 Thème & Variations, Op. 73

Liszt:
 Hungarian Rhapsody, S244 No. 13 in A minor
 Les jeux d'eaux à la Villa d'Este (Années de pèlerinage III, S. 163 No. 4)
 Reminiscences de Lucia di Lammermoor, S397

Ravel:
 Jeux d'eau
 Sonatine
 Valses nobles et sentimentales

Respighi:
 Notturno

CD van de Week - Radio 4

"It’s rare to come across music-making so unguardedly personal. Add piano-playing at once cultivated and supremely natural, all of it delivered from an open mind and heart, and the combination is something you won’t want to miss."
Gramophone Magazine - October 2021